مدل سازی عوامل تعیین کننده در ارتقای سیستم بیمه ورزشی در کشور

این پژوهش با هدف طراحی و آزمون مدل ارتقای سیستم بیمه ورزشی در کشور انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. مدیران، کارشناسان و صاحب ­نظران حوزه بیمه ورزشی در کشور جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند. نمونه­ آماری به تعداد قابل کفایت برای مدل سازی معادله ساختاری در نرم­افزار اسمارت پی­.ال.­اس. برآورد شد (۱۳۸ نفر) و به روش نظری (قضاوتی) نمونه­ گیری شد. ابزار پژوهش پرسشنامه مستخرج از بخش کیفی (اکتشافی نظام مند) بود. پژوهش حاوی ۱۵ متغیر و ۵۸ سوال در مقیاس پنج گزینه ای لیکرت بود. روایی پرسشنامه از طریق روایی محتوایی (۱۱ صاحب­نظر)، پایایی (آلفای کرونباخ: ۸۷/۰) و روایی سازه (برازش مدل) ارزیابی و تایید شد. برای تحلیل یافته­ ها از نرم افزار اسمارت پی.­ال.­اس. نسخه سه استفاده شد. نتایج مدل سازی نشان داد که کارآمدسازی مدیریت راهبردی بر روزآمدسازی قوانین، بهینه سازی مدیریت مالی،توسعه امکانات، توانمندسازی سرمایه انسانی و ظرفیت سازی ارتباطی اثر معنا دار داشت (به ترتیب با ضرایب ۵۸/۰، ۶۲/۰، ۵۴/۰، ۵۹/۰ و ۵۵/۰). همچنین ظرفیت سازی ارتباطی و توانمندسازی انسانی (به ترتیب با ضرایب ۶۰/۰ و ۲۵/۰) اثر معنا داری بر آموزش و فرهنگ سازی بیمه داشتند. اثر ارتقای سیستم نظارت بر بهبود حق بیمه و بهبود خسارت بیمه نیز معنادار بود (به ترتیب با ضرایب ۵۶/۰ و ۳۶/۰). درنهایت توسعه دامنه پوشش، ترویج سواد بیمه ای وارتقای رضایت مشتریان (به ترتیب با ضریب ۵۹/۰، ۷۴/۰ و ۸۱/۰) بر ارتقای ضریب نفوذ بیمه ورزشی اثر معنا دار داشتند. به صورت کلی، براساس یافته­ های پژوهش می­توان گفت الگوی ارتقای سیستم بیمه ورزشی شامل جریانی نظام مند از عوامل ساختاری، قابلیت، فرایندی، عملکردی و پیامدی است.

Keywords:

نظام بیمه , مدیریت بیمه , بیمه ورزشی , ارتقای بیمه , الگوی مفهومی