محمدحسین سرداغی - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)
محمدباقر شهرامی - دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)

نزدیک به چهار دهه است که روایت شناسی به عنوان علمی مستقل، در غرب جای خود را باز کرده و در مطالعه و بررسی متون ادبی از آن استفاده می شود. یکی از نظریه پردازان برجسته روایت شناسی، ژرار ژنت فرانسوی است که به گفته بسیاری از محققان، کامل ترین نظریات را در باب این حوزه داده است. آرای دقیق و منسجم ژنت در حوزه روایت شناسی، به ویژه در مبحث زاویه دید، چنان ظرفیتی دارد که می توان با کمک الگوی روایت شناسی او، متون متخلف ادبی را بررسی کرد و افق های دید تازه ای را به روی این متون گشود. در مقاله حاضر، با استفاده از الگوی روایت شناسی این منتقد برجسته، رویکرد زاویه دید در خسرو و شیرین نظامی بررسی شده و برای مشخص شدن کیفیت کار نظامی، اثر او با شیرین و خسرو امیرخسرو دهلوی که به زعم بسیاری از محققان، بزرگ ترین مقلد اوست مقایسه شده است.

الگوی روایت شناسی, ژرار ژنت, کانون روایت, خسرو و شیرین, شیرین و خسرو, نظامی, امیرخسرو