علی یوسفی - دانشیار گروه جامعه شناسی دانشگاه فردوسی مشهد
مارینا فرهودی زاده - دانشجوی کارشناس ارشد دانشگاه فردوسی مشهد
مرضیه لشکری دربندی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه فردوسی مشهد

   تعهد اجتماعی حاکی ازهم ذات پنداری و وابستگی عاطفی فرد با جامعه است. این تعهد متضمن ترجیح نفع جمعی بر نفع فردی (تعهدپذیری) و قبول انتظارجامعه برای گذشتن از نفع فردی (فشارهنجاری) است. تحلیل ثانویه داده های پیمایش انسجام اجتماعی در ایران نشان می دهد که ۶۴.۶ درصد از ایرانیان تعهدپذیر اجتماعی اند و در دوراهی نفع جامعه- نفع خود، نفع جامعه را ترجیح می ­ دهند و انتظار جامعه را نیز چنین می دانند. در مقابل ۱۷.۳ درصد از آنها نیز تعهدناپذیر اجتماعی ­ اند و در دو راهی مذکور، نفع خود را ترجیح می دهند و انتظار جامعه را از خود نیز چنین می ­ پندارند. ۱۸.۱ درصد از ایرانیان نیز از عمل مسوولانه ­ ، تعریف شخصی داشته، در موقعیت های مذکور، بر مبنای هنجارهای شخصی عمل می کنند. بعلاوه، میانگین فشار هنجاری تعهد اجتماعی (فشار وجدانی برای عمل مسوولانه) در ایران بر روی یک مقیاس ۰ تا۱۰۰ برابر ۶۲.۷ است و فشار وجدانی برای انجام عمل متعهدانه در ایران بیشتر از فشار وجدانی برای ترک آن است.         

تعهد اجتماعی, پذیرش هنجار تعهد, فشارهنجارذهنی تعهد