صدیقه علیمردانی - کارشناس ارشد مطالعات زنان دانشگاه اصفهان
ایران باغبان - استادیار گروه مشاوره دانشگاه اصفهان
مریم السادات فاتحی زاده - استادیار گروه مشاوره دانشگاه اصفهان
محمود جلالی - استادیار گروه حقوق دانشگاه اصفهان

    هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر فرآیند داوری بر کاهش تعارضات زناشویی زوجین متقاضی طلاق و مقایسه ی آن با فرآیند مشاوره می باشد. در این راستا ۱۵ زوج داوری و ۱۵ زوج مشاوره به صورت نمونه ی در دسترس از زوجین مراجعه کننده به مرکز "مداخله در خانواده به منظور کاهش طلاق" سازمان بهزیستی شهر اصفهان مورد ارزیابی قرار گرفتند. روش پژوهش شامل دو روش: ۱) توصیفی از نوع پیمایش ۲) نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون بوده است. در این پژوهش برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ی تعارضات زناشویی ثنایی و  براتی و همچنین پرسشنامه ی محقق ساخته ی تعارضات زناشویی قلیلی و فاتحی زاده استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که فرآیند داوری بر کاهش تعارضات زناشویی و ابعاد آن در زوجین متقاضی طلاق موثر نبوده است(p>۰.۰۵) در صورتی که فرآیند مشاوره بر کاهش تعارضات زناشویی و ابعاد آن در زوجین متقاضی طلاق موثر بوده است(p<۰.۰۵). در هیچ یک از فرآیندهای داوری و مشاوره تفاوتی در تاثیر بر حسب جنسیت مشاهده نشد(p>۰.۰۵).

داوری خانوادگی, مشاوره, تعارضات زناشویی, زوجین متقاضی طلاق