ریحانه رضاپور فریدیان - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
رویا رسولی - استادیار، گروه مشاوره، دانشگاه الزهرا، تهران
وفا مصطفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

هدف پژوهش حاضر، مقایسه میزان حمایت اجتماعی ادراک شده و رضایت از زندگی در افراد مبتلا به بی قراری جنسیتی با توجه به جنسیت و مرحله های درمان آنهاست. روش پژوهش از نوع علی - مقایسه ای و جامعه آماری شامل همه افراد ایرانی مبتلا به بی قراری جنسیتی در سال ۱۳۹۳ است. نمونه شامل ۴۷ نفر مرد به زن و ۴۷ نفر زن به مرد (۹۴ نفر) است که با روش نمونه ‍ گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شده اند. ابزارهای استفاده شده شامل مقیاس رضایت از زندگی داینر و همکاران (SWLS) و مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (MSPSS) است. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یک راهه استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهند میزان حمایت اجتماعی ادراک شده میان افراد مبتلا به بی قراری جنسیتی مرد به زن و زن به مرد متفاوت است؛ اما میزان رضایت از زندگی میان این افراد، تفاوت معناداری ندارد. همچین میزان حمایت اجتماعی ادراک شده ازطرف خانواده و دوستان و نیز رضایت از زندگی در افراد مبتلا به بی قراری جنسیتی که دوره درمان تغییر جنسیت را تمام کرده اند، بیشتر از سایر آزمودنی هاست. براساس این یافته ها، عمل جراحی تغییر جنسیت برای این افراد پیشنهاد می شود؛ البته با توجه به محدودبودن نمونه، تعمیم دادن نتیجه‎ ها باید با احتیاط صورت بگیرد.

بی قراری جنسیتی, حمایت اجتماعی ادراک شده, رضایت از زندگی, تغییر جنسیت