فرشید خیری - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
محسن علی بیگی - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
جواد نصر - گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران

زمینه مطالعاتی: اسیدهای آمینه لیزین و ترئونین روی عوامل فیزیولوژیک و عملکرد جوجه­های گوشتی تاثیرگذارند. هدف:آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر سطوح مختلف اسیدهای آمینه لیزین و ترئونین بر خصوصیات لاشه و بار میکروبی روده جوجه­های گوشتی انجام گرفت. روش کار: ۹۶۰ قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه از سویه راس ۳۰۸ انتخاب و در یک طرح فاکتوریل با ۱۲ تیمار و چهار تکرار و ۲۰ قطعه جوجه در هر تکرار به صورت تصادفی تقسیم­بندی شدند. جیره­های آزمایشی شامل چهار سطح لیزین (۱۰۰، ۱۱۰، ۱۲۰ و ۱۳۰ درصد توصیه­هایNRC) و سه سطح ترئونین (۱۰۰، ۱۱۰ و ۱۲۰ درصد توصیه­هایNRC) بودند. جیره­ها در دو دوره آغازین (۰ تا ۲۱ روزگی) و رشد (۲۱ تا ۴۲ روزگی)، در اختیار طیور قرار گرفتند. نتایج:در دوره آغازین، سطح ۱۲۰ درصد لیزین و ترئونین، سبب بهبود وزن زنده، لاشه و درصد لاشه، سینه، ران و کبد (۰۵/۰P <) شد. در سن ۴۲ روزگی نیز سطح ۱۲۰ درصد لیزین و ترئونین سبب بهبود معنی­دار وزن لاشه و درصد اجزای لاشه شد (۰۵/۰P <). در دوره رشد ضریب تبدیل غذایی در سطح ۱۲۰ درصد لیزین (۰۵/۰P <) بهبود یافت. در هر دو دوره آزمایش مطلوب­ترین نتایج صفات لاشه مربوط به صفات لاشه تیماری بود که ۱۲۰ درصد لیزین همراه با ۱۲۰ درصد ترئونین دریافت کرده بود. بار میکروبی روده در ۲۱ روزگی تحت اثر ۱۱۰ درصد لیزین و ۱۰۰ و ۱۲۰ درصد ترئونین به صورت معنی­داری افزایش یافت (۰۵/۰P <) ولی در ۴۲ روزگی سطح ۱۰۰ درصد لیزین افزایش معنی­داری در کل بار میکروبی روده ایجاد کرد (۰۵/۰P <). نتیجه­گیری نهایی: بر اساس نتایج تحقیق حاضر، می­توان در دوره­های آغازین و رشد، سطح لیزین و ترئونین جیره را برای مطلوب­تر کردن عملکرد و خصوصیات لاشه، تا ۲۰ درصد بیشتر از توصیه NRC  تنظیم کرد.

جوجه گوشتی, لیزین, ترئونین, خصوصیات لاشه, بار میکروبی روده