عملکرد اقتصادی جیره های فرموله شده با سطوح مختلف انرژی و اسیدهای آمینه در جوجه های گوشتی
عنوان مقاله: عملکرد اقتصادی جیره های فرموله شده با سطوح مختلف انرژی و اسیدهای آمینه در جوجه های گوشتی
شناسه ملی مقاله: JR_ANIMAL-28-1_001
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_ANIMAL-28-1_001
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد صدقی - گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
علی طیبی پور - گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
بهجت پورسینا - گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
پریسا سلیمانی رودی - گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
خلاصه مقاله:
محمد صدقی - گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
علی طیبی پور - گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
بهجت پورسینا - گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
پریسا سلیمانی رودی - گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
زمینه مطالعاتی: خوراک مصرفی جوجه های گوشتی هم از لحاظ بهبود عملکرد و هم از لحاظ کاهش هزینههای تولید فاکتور بسیار مهمی در صنعت طیور میباشد. هدف: این مطالعه به منظور ارزیابی جیرههای حاوی سطوح مختلف انرژی و اسیدهای آمینه بر عملکرد و ارزش اقتصادی جوجههای گوشتی انجام شد. روش کار: تعداد ۱۴۴۰ قطعه جوجه گوشتی ۱۱ روزه سویه راس ۳۰۸ به صورت فاکتوریل در قالب یک طرح کاملا تصادفی با ۱۲ تیمار که شامل ۳ سطح انرژی (۱۰۰، ۹۵ و ۹۰٪ احتیاجات توصیه شده راس) و ۴ سطح پروتئین و اسیدهای آمینه ضروری (۱۰۰،۱۰۵، ۹۵ و ۹۰٪ احتیاجات) استفاده شد. نتایج: بررسی اثرات اصلی نشان داد که استفاده از سطوح مختلف انرژی، تاثیر معنیداری بر مصرف خوراک و افزایش وزن جوجهها نداشت، در حالیکه سطح ۹۰٪ انرژی در جیره، باعث کاهش معنیدار هزینه خوراک به ازای واحد وزن زنده شد. استفاده از سطح ۹۰٪ اسیدهای آمینه به عنوان اثر اصلی در جیره باعث کاهش معنیدار در افزایش وزن روزانه و هزینه خوراک گردید. در رابطه با اثرات متقابل انرژی و اسیدهای آمینه، جوجههای تغذیه شده با جیرههای حاوی سطوح ۱۰۰٪ انرژی و ۹۵٪ اسیدهای آمینه، ۹۵% انرژی و ۱۰۰% اسیدآمینه و همچنین ۹۵ و ۹۰٪ انرژی و ۱۰۵٪ اسیدهای آمینه بیشترین افزایش وزن روزانه بدن را دارا بودند. کمترین افزایش وزن بدن و همچنین کمترین هزینه خوراک، مربوط به تیمار دارای سطح ۹۰٪ انرژی و اسیدهای آمینه بود. بین جیرههای حاوی ۹۵٪ انرژی و ۹۰٪ اسیدهای آمینه و جیره استاندارد از لحاظ عملکردی اختلاف معنیداری مشاهده نشد. در صورتی که استفاده از جیره با سطوح ۹۵٪ انرژی و ۹۰٪ اسیدآمینه، باعث کاهش معنیدار هزینه خوراک گردید. نتیجهگیری نهایی: به طور کلی میتوان بیان کرد که استفاده از سطح ۹۵٪ انرژی به همراه سطح ۹۰٪ اسیدهای آمینه، در جیره جوجههای گوشتی از سویی بهترین عملکرد را به دنبال داشت و از سوی دیگر باعث کاهش نسبی در هزینه خوراک گردید.
کلمات کلیدی: اسیدهای آمینه, انرژی, جوجه گوشتی, عملکرد, هزینه خوراک مصرفی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1212720/