اثر روش های عمل آوری فیزیکی و بیولوژیکی دانه ذرت بر تولید گاز و فراسنجه های تخمیری در شرایط برون تنی

زمینه مطالعاتی: عمل­آوری به روش­های مختلف می­تواند بر فراسنجه­های تولید گاز و قابلیت هضم برون­تنی تخمیری دانه ذرت تاثیر بگذارد. هدف: این پژوهش به­منظور بررسی تاثیر روش­های عمل­آوری فیزیکی و بیولوژیکی بر فراسنجه­های تولید گاز و قابلیت هضم برون­تنی تخمیری دانه ذرت در قالب طرح کاملا تصادفی با ۶ تیمار شامل: ۱) دانه ذرت بدون عمل­آوری (شاهد)، ۲) دانه ذرت فلیک شده با بخار (به­مدت ۳ تا ۵ دقیقه)، ۳) دانه ذرت فلیک شده+ مخمر (ساکارومایسس سرویزیه) (۴ درصد به نسبت ۱:۲)، ۴) دانه ذرت مایکروویو شده (باقدرت۸۵۰ وات و به مدت ۳ دقیقه)، ۵) دانه ذرت فلیک شده با مایکروویو و ۶) دانه ذرت فلیک شده+ مخمر + مایکروویو انجام شد. روش­کار: مایع شکمبه از سه راس گوسفند نژاد دالاق با میانگین وزنی ۵/۲ ± ۴۵ کیلوگرم قبل از وعده خوراک دهی، صبحگاهی جمع آوری و پس از صاف کردن با بزاق مصنوعی با نسبت ۱:۲ مخلوط و در داخل ویال­ها ریخته و به­مدت ۹۶ ساعت در داخل بن ­باری قرار داده شد. میزان تولید گاز نمونه­ها در ساعات مختلف ثبت و نتایج توسط نرم افزار SAS پردازش گردید. نتایج: نتایج نشان داد که روش­های عمل­آوری تاثیر معنی­داری بر پتانسیل تولید گاز داشتند. در بین عمل­آوری­ها، روش ترکیبی بیشترین تاثیر را بر قابلیت هضم ماده آلی (۱۰/۸۸ گرم بر کیلوگرم) داشت. تیمار­های عمل­آوری شده با مایکروویو در مقایسه با تیمار­ شاهد به طور معنی­داری قابلیت هضم برون­تنی ماده خشک و ماده آلی را کاهش دادند. بالاترین مقدار تولید پروتئین میکروبی در تیما­ر­های عمل­آوری شده به­ترتیب مربوط به تیمار فلیک+مخمر، فلیک و مایکروویو بود (به­ترتیب: ۷۳/۱۷۱، ۲۳/۱۷۰ و ۱۱/۱۷۰ میلی­گرم بر گرم ماده خشک) . نتیجه­گیری نهایی: به نظر می­رسد بر اساس داده­های حاصل از فراسنجه­های تولید گاز تخمینی و قابلیت هضم، عمل­آوری با مایکروویو تجزیه شکمبه­ای دانه ذرت را کاهش داده است.

Keywords:

تولید گاز , دانه ذرت , عمل آوری , قابلیت هضم برون تنی , مایکروویو , مخمر ساکارومایسس سرویزیه