اثر مغز میوه بلوط بر فعالیت باکتری ها، قارچ ها و جمعیت پروتوزوآی شکمبه بز نجدی و گوسفند عربی
عنوان مقاله: اثر مغز میوه بلوط بر فعالیت باکتری ها، قارچ ها و جمعیت پروتوزوآی شکمبه بز نجدی و گوسفند عربی
شناسه ملی مقاله: JR_ANIMAL-29-1_002
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_ANIMAL-29-1_002
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهرا هاشمی - گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
طاهره محمد آبادی - گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
مرتضی چاجی - گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
صالح طباطبایی - گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
خلاصه مقاله:
زهرا هاشمی - گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
طاهره محمد آبادی - گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
مرتضی چاجی - گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
صالح طباطبایی - گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
زمینه مطالعاتی: مغز میوه بلوط به عنوان منبع انرژی در تغذیه دام نشخوار کننده استفاده میشود و تانن آن فعالیت میکروارگانیسمهای شکمبه را تحت تاثیر قرار میدهد. هدف: این آزمایش به منظور بررسی اثر مغز میوه بلوط بر جمعیت و فعالیت هضمی باکتریها، قارچها و جمعیت پروتوزوآی شکمبه بز نجدی و گوسفند عربی انجام گرفت. روش کار: بدین منظور ۶ راس بز نجدی و ۶ راس گوسفند عربی ( با میانگین وزن ۲ ± ۳۵) برای ۲۸ روز با جیرههای آزمایشی حاوی مغز میوه بلوط و بدون مغز میوه بلوط (شاهد) تغذیه شدند. نتایج: ناپدید شدن ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی توسط باکتری های شکمبه بز تیمار شاهد در زمانهای ۲۴، ۴۸ و۷۲ ساعت بیشتر از تیمار بلوط بود (۰۵/۰>P). ناپدید شدن ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی توسط قارچهای شکمبه بز و گوسفند بین تیمار شاهد و بلوط در زمانهای ۳ و ۶ روز تفاوت معنیداری داشت (۰۵/۰>P). پتانسیل تولید گاز کاه گندم، پارتشینینگ فاکتور، تولید توده میکروبی، راندمان توده میکروبی و ماده آلی واقعا هضم شده توسط باکتریها و قارچهای شکمبه گوسفند و بز در تیمار شاهد و تیمار بلوط اختلافی نداشتند (۰۵/۰P>). ماده آلی واقعا هضم شده در تیمار شاهد بالاتر از تیمار بلوط بود (۰۵/۰p <). میزان پارتشینینگ فاکتور توسط قارچهای شکمبه گوسفند در جیره حاوی بلوط بالاتر از بز شد و ماده آلی واقعا هضم شده توسط قارچهای شکمبه بز در جیره شاهد بالاتر از گوسفند بود (۰۵/۰p <). جمعیت کل پروتوزوآ و گونه هولوتریش تیمار بلوط در گوسفند و بز کاهش یافت (۰۵/۰p <). جمعیت باکتریها و قارچهای شکمبه تیمار شاهد بز نسبت به تیمار شاهد گوسفند بیشتر بود. نتیجهگیری نهایی: استفاده از ۶۳ درصد مغز میوه بلوط منجر به کاهش جمعیت، ناپدید شدن مواد مغذی، فراسنجههای تخمیری باکتری ها و قارچها و کاهش جمعیت پروتوزوآی شکمبه در گوسفند عربی و بز نجدی شد همچنین نتایج، تحمل بیشتر بزها نسبت به تاننهای جیره در مقایسه با گوسفند را نشان داد.
کلمات کلیدی: محیط کشت, مغز میوه بلوط, میکروارگانیسم ها, ناپدیدشدن
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1212774/