مقایسه بیان ژن میوستاتین در گوسفند عربی و آمیخته های عربی×رومانوف

زمینه مطالعاتی: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه بیان ژن میوستاتین در بره­های نژاد خالص عربی و آمیخته­های آن با رومانوف بود. روش کار: در این مطالعه از ۱۶ راس بره عربی و دورگه در قالب طرح کاملا تصادفی با دو تیمار و هشت تکرار استفاده شد. میش­های همسن با میانگین وزنی ۵/۲±۵۴ کیلوگرم با استفاده از روش لاپاراسکوپی با اسپرم قوچ رومانوف پس از همزمان سازی فحلی تلقیح مصنوعی شدند. بره­ها پس از تولد در شرایط یکسان پرورش داده شدند و در سن شش ماهگی کشتار شدند. بلافاصله پس از کشتار، نمونه­گیری از قسمت ماهیچه لانگیسموس لومبروم از سمت راست دام انجام شد. پس از استخراج RNA کل، کیفیت و کمیت آن بررسی شد و برای تولید cDNA مورد استفاده قرار گرفت. ژن گلیسر آلدئید ۳ فسفات دهیدروژناز به عنوان ژن خانه­دار جهت نرمال نمودن داده­ها استفاده شد. در نهایت بیان ژن میوستاتین به کمک Real-time qPCR ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده­های وزن و بیان ژن بترتیب از نرم افزار SAS و REST استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که آمیخته­گری در این آزمایش سبب کاهش معنی­دار بیان ژن میوستاتین در گروه­ آمیخته­های  عربی×رومانوف شده است. میزان بیان ژن میوستاتین در بره­های عربی ۴/۱ برابر بیش­تر از گروه آمیخته بود (۰۵/۰˂P). با توجه به اینکه بیان ژن بیشتر میوستاتین با جلوگیری از تکثیر میوبلاست­ها، رشد عضلانی را کاهش می­دهد، می­تواند یکی از دلایل اختلاف معنی­دار وزن نهایی بره­ها در دو گروه باشد. میانگین وزن نهایی بره­های عربی و آمیخته­ها به ترتیب  ۱۸/۱±۵۲/۳۸ و ۶۲/۲±۱۷/۵۶ کیلوگرم  ثبت شد. وزن نهایی در بره­های آمیخته نسبت به بره­های عربی افزایش ۴۶/۱ برابری داشت. با توجه به کاهش بیان ژن میوستاتین در آمیخته­های عربی  رومانوف، می­توان نتیجه گرفت که کنترل بیان این ژن می­تواند راهکار مناسبی در کنترل رشد بره­ها باشد.  

Keywords:

آمیخته عربی×رومانوف , بیان ژن , میوستاتین , Real-time qPCR