فاطمه سمیعی - University of Isfahan
ناهید اکرمی - University of Isfahan
مهدی کیخسرو کیانی - University of Isfahan
مینا گل کیان - University of Isfahan

چکیده هدف: این پژوهش به دنبال بررسی تاثیر بازی­های شغلی بر مسئولیت پذیری، انطباق پذیری مسیرشغلی و افکار ناکارآمد حرفه ای دانش آموزان شهر اصفهان بود. روش: جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانش­آموزان پسر دوره اول متوسطه ناحیه ۳ شهر اصفهان بودند. طرح تحقیق شبه­تجربی از نوع پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه گواه بود. گروه نمونه با استفاده از فرمول کوکران، ۴۴ نفر در گروه آزمایش و ۴۴ نفر در گروه گواه برآورد شد. گروه آزمایش در ۸ جلسه ۷۵ دقیقه­ای بازی شغلی شرکت کردند و هرکدام یک نقش شغلی را ایفا نمودند. داده­ها با استفاده از زیرمقیاس مسئولیت پذیری از پرسشنامه­ی ۵ عاملی شخصیت نئو، پرسشنامه­ی انطباق پذیری مسیرشغلی و پرسشنامه­ی افکار ناکارآمد حرفه­ای جمع­آوری شد. یافته­ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین عضویت گروهی و مسئولیت پذیری، انطباق­پذیری مسیر شغلی و باورهای ناکارآمد حرفه­ای دانش آموزان وجود دارد (۰۵/۰>p). همچنین میانگین باورهای ناکارآمد حرفه­ای دانش آموزان گروه تجربی بطور معناداری کمتر از دانش آموزان گروه گواه بود (۰۵/۰>p). نتیجه­گیری: بازی­های ایفای نقش شغلی می­توانند مسئولیت­پذیری و انطباق­پذیری شغلی را افزایش و افکارناکارآمد شغلی را کاهش دهند.

Key words: Job role playing games, Responsibility, Career adaptability, and Dysfunctional career thoughts, Students, افکار ناکارآمد حرفه ای, انطباق پذیری مسیر شغلی, بازی شغلی, مسئولیت پذیری