ارزیابی تاثیر هگزاکونازول بر برخی شاخص های فیزیولوژیک تحمل به کم آبی در دو رقم سویا

به منظور بررسی تاثیر هگزاکونازول (HEX) بر افزایش تحمل به کم آبی دو رقم سویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به اجرا درآمد. عوامل مورد بررسی در این پژوهش شامل ارقام سویا (L۱۷ و کلارک۶۳)، غلظت هگزاکونازول (صفر و ۳۵ میلی گرم در لیتر) و سطوح آبیاری (آبیاری مطلوب و تنش در سطح ۴۰ درصد FC) بود. اعمال تیمار هگزاکونازول در مرحله گلدهی و به روش خاک کاربرد صورت گرفت و پس از آن تنش کم آبی بر گیاهان مورد نظر اعمال شد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد که تنش کم آبی منجربه افزایش معنی دار میزان پرولین، گلوکز، آنتوسیانین و فعالیت آنزیم های سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز گردید در حالی که محتوای کلروفیل a، b، کل، کاروتنوئید و پروتئین محلول برگ در اثر تنش کاهش یافت. رقم کلارک۶۳ در مقایسه با رقم L۱۷ تحمل بیشتری نسبت به شرایط کم آبی داشت. نتایج نشان داد که تیمار هگزاکونازول باعث افزایش محتوای کلروفیل در شرایط تنش گردید. کاربرد HEX در شرایط تنش کم آبی منجر به تخفیف اثرات تنش گردید به طوری که محتوای پرولین و گلوکز در اثر اعمال این ترکیب کاهش یافت. در شرایط آبیاری مطلوب، میزان فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز در هر دو رقم با مصرف هگزاکونازول افزایش یافت اما در شرایط تنش کم آبی میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در رقم L۱۷ و میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در رقم کلارک۶۳ در اثر کاربرد هگزاکونازول افزایش یافت.

Keywords:

تنش کم آبی , هگزاکونازول , سویا , آنتی اکسیدان ها