صدیقه صفرزاده شیرازی - استادیار بخش علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
شهرزاد کرمی - دانشجوی دکتری بخش علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
لیلا زارع - دانشجوی دکتری بخش علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

این پژوهش به منظور بررسی زی توده غیرزنده سیانوباکتری اسپیرولینا (Arthrospira platensis) به عنوان یک ماده آلی و زمان خواباندن بر شکل های شیمیایی سرب در یک خاک آهکی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارها به ترتیب شامل دو زمان خواباندن (یک و دو ماه در دمای ۲۵ درجه سلسیوس)، سه سطح سرب از منبع نیترات سرب (شاهد، ۲۰۰، و ۴۰۰ میلی گرم در کیلوگرم خاک)، سه سطح سیانوباکتری اسپیرولینا (۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم در کیلوگرم خاک) بود. نتایج نشان داد با افزایش سطوح سرب، غلظت سرب در تمامی شکل های شیمیایی (تبادلی، کربناتی، آلی، متصل به اکسیدهای آهن بی شکل، متصل به اکسیدهای منگنز و باقیمانده) افزایش معنی داری یافت. کاربرد سطوح مختلف سیانوباکتری می تواند اثرات متفاوتی بر شکل های شیمیایی سرب در طول زمان از خود بجای گذارد اما به طور کلی کاربرد سیانوباکتری  سبب افزایش ۳۱% و ۴۳% در شکل های محلول تر ( به ترتیب کربناتی و تبادلی) نسبت به شاهد شد و فراهمی سرب در خاک را افزایش داد، لذا انتخاب این سیانوباکتری به عنوان اصلاح کننده بایستی با احتیاط بیشتری صورت گیرد و آزمایش های بیشتری در خاک های مختلف و در زمان های متفاوت خواباندن انجام شود.

زی توده غیرزنده سیانوباکتری اسپیرولینا, عصاره گیری دنباله ای (متوالی), فراهمی سرب