اگر چه درک بهتر و انتخاب مناسب­تر مقیاس مدل رقومی ارتفاع به بهبود پیش­بینی­های خاک کمک خواهد کرد، اما اثرات تعاملات بین اندازه پیکسل و پنجره به تفصیل بررسی نشده است. در این تحقیق، سعی شده است تا نقش مقیاس مکانی بر روی کارایی پیش­بینی درصد رس خاک از طریق آزمودن تجربی تعاملات بین درجه وضوح پیکسل و اندازه پنجره با استفاده از مدل رگرسیون درختی ارزیابی شد. بدین منظور، در دو منطقه متفاوت از لحاظ ژئومورفولوژی و خاک (منطقه ۱، میبد در استان یزد با مساحت ۴۰۰ کیلومتر مربع و منطقه ۲، یاسوکند در استان کردستان با مساحت ۴۰۰ کیلومتر مربع) ۱۲۰ نمونه خاک سطحی (۳۰-۰ سانتی­متری) نمونه­برداری و درصد رس خاک آن­ها اندازه­گیری شد. از ۱۲۱ مدل رقومی ارتفاع با مقیاس­های متفاوت، ۲۲ خصوصیت ژئومورفومتری استخراج و جهت پیش­بینی درصد رس خاک استفاده شدند. نتایج نشان داد منطقه میبد دارای حداقل میانگین ریشه مربعات خطا (۰/۹)، حداکثر ضریب تبیین (۴۷/۰) بوده و وابستگی مدل درختی جهت پیش­بینی درصد رس خاک به ابعاد پیکسل بیشتر می­باشد[H۱] ، ولی منطقه یاسوکند دارای کمترین ریشه مربعات خطا (۶۵/۵)، بیشترین ضریب تبیین (۷۷/۰) و وابستگی مدل درختی جهت پیش­بینی درصد رس خاک به ابعاد پنجره بیشتر می­باشد.  [H۱]لطفا کنترل شود.

رگرسیون درختی, الگوریتم رپر, ژئومورفومتری