ارزیابی پویای اثربخشی سیاست های توسعه سیستم مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی

توسعه سیستم مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی در هر سازمان به منظور ایجاد محیط کار بدون ترس از حادثه و نیز اجتناب از بیماری های شغلی ضروری است. حفاظت از کارگران در مقابل عوارض سوء ناشی از مواجهه با عوامل مخاطره زا، نیازمند مداخلات اثربخش پیشگیری در محیط کار و توسعه سیستم مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی است. حوادث شغلی، حاصل وجود مجموعه ای از موارد ناایمن شامل اعمال و شرایط ناایمن هستند که به همراه عوامل کمک کننده دیگر منجر به بروز سوانح و آسیب های شغلی می شوند. ازاین رو درک و فهم ساختار مولد حوادث شغلی با تاکید بر شناسایی روابط فی مابین اجزا به نگاهی همه جانبه نگرانه به منظور ایجاد مداخلات لازم ضروری است. همچنین وجود یک سیستم پشتیبان تصمیم به منظور ارزیابی مبتنی بر مدل اثربخشی سیاست های بهبود سیستم، امکان توسعه اثربخش آن را فراهم می نماید. با هدف پاسخ به این نیاز، پژوهش حاضر با به کارگیری روش شناسی پویایی شناسی سیستم، برای مدل شبیه سازی حوادث شغلی و بازنمایی روابط اجزا ارائه می نماید. همچنین نتایج اجرای سه راه­کار ایجاد مهندسی عوامل انسانی، ایجاد فرهنگ ایمنی و استانداردسازی محیط روی مدل شبیه سازی گردید. نتایج نشان می دهد سیاست های ایجاد فرهنگ ایمنی و مهندسی عوامل انسانی هر دو قدرت بالایی در کاهش حوادث در کوتاه مدت دارند اما در بازه زمانی طولانی مدت، ایجاد فرهنگ ایمنی، اثربخش ترین سیاست توسعه سیستم مدیریت ایمنی و بهداشت شغلی با ایجاد روند نزولی در رخداد حوادث شغلی است.

Keywords:

اعمال ناایمن , شرایط ناایمن , فرهنگ ایمنی , مهندسی عوامل انسانی