روح الله نجفی - گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه خوارزمی

در نقل قول های قرآن، شخصیت های متعدد _ اعم از انسان و غیر انسان _ به سخن درآمده اند و در این میان، گاه کیستی صاحب سخن، میان دو یا چند وجه مردد است. تردید فهمنده قرآن در تشخیص صاحب سخن، ذهن وی را به بازیگری می کشاند، گرچه گاه، قرینه سیاق، وجه راجح را بارز می کند. از دیگر سو، ابهام در شناسایی قائل سخن و اختلاف درباره آن، می تواند به اختلاف در محل قطع کلام به وقت تلاوت بینجامد. تحقیق حاضر بر آن است تا با گردآوری و عرضه شواهد، اثر اختلاف در کیستی قائلان اقوال را بر تعیین موضع وقف یا نوع وقف آشکار سازد. مدعا آن است که محل وقف در آیات قرآن یا درجه اهمیت آن، از اختلافات اهل تفسیر در تشخیص صاحبان سخن، اثر پذیرفته است. افزون بر این، وقف بر واژگانی معین، راهکاری برای نشان دادن گسستگی میان قائلان اقوال گشته و انتقال از یک صاحب سخن به دیگری را وضوح بخشیده است.

وقف و ابتدا, محل وقف, سبب وقف, نقل های قرآن