مرتضی نبی میبدی - استادیار، گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی،
حمید رضا خدمتگزار - استادیار، پژوهشکده فناوری اطلاعات، پژوهشگاه
سیروس علیدوستی - دانشیار، پژوهشکده فناوری اطلاعات، پژوهشگاه

هدف: شبکه های اجتماعی با بسترسازی برای گفت وگوی کاربران و مشارکت آنها در ساخت محتوا، فرصت های بسیاری را برای کسب وکار پدید آورده اند. مانند هر کسب وکار دیگر، این شبکه ها نیز نیازمند منطقی برای ارزش آفرینی و درآمدزایی هستند. با این همه، نمی توان برای همه آنها نسخه یکسانی داشت. هدف پژوهش حاضر بررسی منطق درآمدزایی شبکه های اجتماعی گوناگون است. روش شناسی: این پژوهش با ارزیابی تطبیقی انجام و نخست، چارچوب دو لایه ای برای دسته بندی شبکه های اجتماعی بر پایه ماهیت ارتباط میان کاربران و محتوا و تعریف اجزای منطق درآمدزایی ارائه شد. سپس منطق درآمدزایی شبکه های اجتماعی گوناگون با این چارچوب مقایسه و پیشنهاد گردید. یافته ها: یافته های شبکه های اجتماعی بیشتر از راه تبلیغات، اشتراک افزوده، فروش خدمات و محصولات جانبی، و سرمایه گذاری بیرونی/ تامین مالی، جریان پول را وارد مجموعه خود می کنند. هرچند کاربرد و اولویت آنها بر پایه حرفه ای و/ یا تخصصی بودن شبکه، تفاوت هایی با یکدیگر دارند. نتیجه گیری: شبکه اجتماعی زمانی می تواند ارزش بیافریند و از این ارزش درآمد به دست آورد که با ارائه خدمات و ویژگی های رایگان و جذاب، زمینه مشارکت موثری را فراهم سازد که در آن یک گروه از کاربران بتوانند ارتباط و محتوای دلخواه گروه دیگر را پدید آورند.    

شبکه های اجتماعی, ارزش آفرینی, درآمدزایی, مدل های کسب وکار