علی انصاری - استادیار گروه حقوق دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه خوارزمی
جواد عسگری دهنوی

اختلافات تجاری در عرصه ی بین الملل از طریق مکانیسم داوری حل و فصل می گردد. در نهاد داوری به عنوان مرجعی مناسب و قابل اعتماد برای حل و فصل اختلافات تجاری، موضوع ایرادات به عنوان شکلی از دفاع طرفین مطرح می شود. ایرادات با توجه به آثاری که ممکن است بر جریان داوری داشته باشند، دو گونه اند؛ ایرادات با اثر مانع موقتی و ایرادات با اثر مانع دایمی. با این که غالب مقررات حاکم بر ایرادات در زمره ی قواعد تکمیلی هستند و توجه به آن ها حسب مورد منوط به ابراز آن توسط طرف یا طرفین دعوا می باشد، ولی برخی از آن ها قواعد آمره بوده و با نظم عمومی ارتباط دارند. قانون داوری تجاری بین المللی ایران با این که در نوبه ی خود تحولی ستودنی در عرصه ی تجارت بین الملل به حساب می آید، از این حیث که بحث ایرادات را تبیین ننموده و صرفا کلیتی از آن را مطرح کرده است، با خلاء اساسی مواجه است. پژوهش حاضر با مد نظر قراردادن این که طرفین دعوی در داوری تجاری بین المللی چه ایرادهایی می توانند مطرح نمایند و اثر آن چه خواهد بود، به بررسی ایرادات با اثر مانع موقتی و تصمیم اتخاذی داوران نسبت به ایراد خواهد پرداخت.

داوری تجاری بین المللی, ایرادات, مانع موقتی, انصراف, قواعد آمره, نظم عمومی بین المللی