حقوق و اخلاق؛ اخلاق و دادرسی: تاملاتی پیرامون اعتبار صدای ضبط شده بدون اخطار
عنوان مقاله: حقوق و اخلاق؛ اخلاق و دادرسی: تاملاتی پیرامون اعتبار صدای ضبط شده بدون اخطار
شناسه ملی مقاله: JR_JLJ-75-73_003
منتشر شده در در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_JLJ-75-73_003
منتشر شده در در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
حسن محسنی - دکتری حقوق خصوصی، استادیار دانشکده ی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
امیرحسین رضایی نژاد - کارشناس ارشد حقوق خصوصی، دادیار دادسرای رامسر
خلاصه مقاله:
حسن محسنی - دکتری حقوق خصوصی، استادیار دانشکده ی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
امیرحسین رضایی نژاد - کارشناس ارشد حقوق خصوصی، دادیار دادسرای رامسر
میان اخلاق و حقوق به طور پیشینی ارتباط است. هم چنین اخلاق در دادرسی کاربرد دارد. عدم تعین سطح، مساله ی حقوقی را به مساله ی اخلاقی تعالی می بخشد؛ از این رو، اصولا میان عدم تعین ناشی از اجمال و ابهام و سکوت قواعد ماهوی و شکلی تفاوتی نیست؛ دادرس می تواند در این سطح اخلاقی ترین تفسیر را اعمال کند. در فرضی که حقوق موضوعه پیرامون اعتبار یا عدم اعتبار صدای ضبط شده ی یکی از متداعیین (بدون اخطار) که دیگری علیه وی بدان استناد می کند فاقد حکم است، دادرس باید اخلاقی ترین تفسیر را برای رعایت عدل در قضاوت برگزیند. به نظر می رسد در این فرض عامل اخلاق مانع از آن شده است که با وجود اباحه و عدم منع، رویه ی محاکم بر بی اعتباری صدای ضبط شده گرایش داشته باشد.
کلمات کلیدی: اخلاق, حقوق, دادرسی, عدم تعین, تفسیر اخلاقی, اخطار, اعتبار صدای ضبط شده
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1214093/