یلدا صمصامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، دانشکده علوم، گروه زیست شناسی، دامغان، ایران
فرهنگ حداد - دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده علوم، گروه زیست شناسی، مشهد، ایران
مریم مقدم متین - دانشگاه فردوسی مشهد، پژوهشکده فناوری زیستی، گروه پژوهشی بیوتکنولوژی سلولی و مولکولی، مشهد، ایران
شکوه الزمان سلیمانی فرد - دانشگاه فردوسی مشهد، پژوهشکده فناوری زیستی، گروه پژوهشی بیوتکنولوژی سلولی و مولکولی، مشهد، ایران
حسین عباسپور - دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، دانشکده علوم، گروه زیست شناسی، دامغان، ایران

هدف: در این مطالعه، تاثیر استرس بر القای آسیبهای ساختاری کروموزومی در شرایط in vitro در رده سلولی L۹۲۹ با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس در سلولهای دو هستهای مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: رده سلولی L۹۲۹در محیط DMEM، حاوی ۱۰ درصد FBS کشت داده شد. سلولها به چهار گروه آزمایشی شامل کنترل، گروه تیمار با Gy۲ اشعه گاما، گروه تیمار با غلظتهای ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ میکروگرم بر میلیلیتر هیدروکورتیزون و گروه تیمار با سه غلظت مختلف هیدروکورتیزون همراه با اشعه گاما تقسیم بندی شدند. سلولهای تیمار شده، برداشت و رنگ آمیزی شدند و شمارش صدمات کروموزومی با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که هیدروکورتیزون در مقایسه با گروه کنترل سبب القای میکرونوکلئوس نشده است. اگر چه فراوانی میکرونوکلئوس در سلولهای تیمار شده همزمان با غلظتهای مختلف هیدروکورتیزون و اشعه بهطور معنیداری بیشتر از  سلولهای  فقط اشعه دیده بود (۰۵/۰p <). نتیجه گیری: بر اساس یافتههای این مطالعه، هورمونهای استرسزا بهتنهایی قادر به القای آسیب کروموزومی نیستند، اما میتوانند سلولها را نسبت به اثرات کلاستوژنیک اشعه آسیب پذیرتر نمایند.  

استرس, هیدروکورتیزون, L۹۲۹, اشعه گاما, میکرونوکلئوس