مطالعات آزمایشگاهی یونیزه شدن بتن با مقاومت های مختلف

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 628

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ACUC12_031

تاریخ نمایه سازی: 28 اردیبهشت 1400

Abstract:

دوام بتن یکی از مهم ترین مشخصه های آن است که باید در هنگام طراحی و ساخت بتن، تمهیدات لازمی برای تامین آن در نظر گرفته شود. علاوه بر آن، می باید با روش های مناسب علمی، طول عمر خدمت دهی سازه های مختلف بتنی، نحوه رفتار آن ها در شرایط مختلف محیطی، وجود خوردگی ها و تخریب های احتمالی و علل ان ها و نحوه تعمیر و زمان انجام آنها را مشخص سازیم. خوردگی فولاد مدفون در داخل بتن بر اثر نفوذ یون کلراید و پیامد های آن، یکی از مهم ترین انواع خرابی های سازه های بتن مسلح است که بویژه به دلیل کثرت میزان آن، هر ساله خسارات بسیار زیادی را بر ابنیه بتنی وارد می آورد. در این موضوع به بررسی تاثیر محیط آب شور و اثرات وارده بر بتن با استفاده از دستگاه آلتراسونیک پرداخته شده است. بر اساس نتایج تغییرات مقاومت فشاری برای نمونه های بتن ۹۰ روزه مشاهده شده است که در هر دو حالت نگهداری تحت آب معمولی و نیز آب شور، بیشترین مقاومت فشاری برای بتن با ۵% الیاف فولادی و به میزان ۴۳.۱ مگاپاسکال ثبت گردیده است. همچنینکمترین مقاومت ثبت شده برای نمونه بتن با ۵% الیاف پلی پروپیلن تحت شرایط نگهداری آب شور و به میزان ۲۹.۱ مگاپاسکال بوده است که ۳۲ % کمتر از ماکزیمم مقدار به دست آمده از آزمایش ها می باشد. به علاوه، مقاومت فشاری بتن تحت شرایط نگهداری در آب شور نسبت به شرایط نرمال و آب معمولی، در کلیه نمونه های آزمایشگاهی کمتر بوده است. همچنین، بر اساس نتایج تغییرات مقاومت خمشی برای نمونه های بتن ۹۰ روزه مشاهده شده است که در هر دو حالت نگهداری تحت آب معمولی و نیز آب شور، بیشترین مقاومت خمشی برای بتن با ۳% الیاف فولادی و به میزان ۱۶.۷ مگاپاسکال ثبت گردیده است. همچنین کمترین مقاومت ثبت شده برای نمونه بتن بدوت الیاف تحت شرایط نگهداری آب شور و به میزان ۱۲ مگاپاسکال بوده است که ۲۸ % کمتر از ماکزیمم مقدار به دست آمده از آزمایش ها می باشد. به علاوه، مقاومت خمشی بتن تحت شرایط نگهداری در آب شور نسبت به شرایط نرمال و آب معمولی، در کلیه نمونه های آزمایشگاهی کمتر بوده است

Authors

بیژن جعفری

کارشناس ارشد عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بهبهان، بهبهان، ایران