بررسی واکنش نرخ اشتغال به ساختار مالیات در ایران

موضوع واکنش سطح اشتغال و عرضه نیروی کار به وضع مالیات ازجمله مباحث چالشی در ادبیات نظری اقتصاد با نتیجهای نامشخص است. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان تاثیرگذاری سیاست مالی در قالب وضع مالیات بر روی اشتغال و آزمون این فرضیه است که مالیات تاثیر منفی بر نرخ اشتغال دارد. بدین منظور از رویکرد تصحیحخطایبرداری و آزمون علیت تودا-یاماموتو و دادههای سری زمانی سالانه طی دوره ۱۳۹۶-۱۳۵۷ برای کشور ایران، استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون علیت نشان داد، مالیات بر شرکت و مالیات بر واردات از عوامل افزایش دهنده نرخ بیکاری در ایران هستند. نتایج به دست آمده از روش تصحیح خطای برداری وجود یک رابطه مثبت و معنیدار بین متغیرهای مالیات بر واردات، تولید ناخالص داخلی و شاخص قیمت مصرف‎کننده و همچنین رابطه منفی و معنیدار بین مالیات بر شرکت و نرخ بیکاری را تائید نمود. استخراج توابع واکنش ضربه ای نیز نشان داد که با بروز شوک مثبت از جانب متغیرهای مالیات بر شرکت ، نرخ بیکاری در کوتاه‎مدت افزایش و در بلندمدت به سمت صفر میل مینماید. همچنین، با ایجاد یک شوک مثبت از جانب متغیرهای مالیات بر واردات و شاخص قیمت مصرف کننده، نرخ بیکاری در کوتاه‎مدت کاهش و در بلندمدت به سمت صفر میل مینماید. لازم به ذکر است تاثیر ایجاد شوک مثبت در تولید ناخالص داخلی روی نرخ بیکاری نوسانی است.

Keywords:

مالیات بر درآمد , اشتغال , نرخ بیکاری , تابع واکنش آنی , VECM