هادی درویشی

ویژگی­های روزگار کنونی ما کدامند؟ ما در چه دوره­ای زندگی می­کنیم، مدرن یا پست­مدرن؟ آیا پست مدرنیته، تداوم دوره مدرنیته است یا گسست از آن؟ آیا ارزش­های دوره مدرن همچنان به قوت خود باقی هستند یا ارزش­هایی جدید به وجود آمده است؟    اینها سوالاتی هستند که از دهه۱۹۷۰، ذهن اندیشمندان اجتماعی و جامعه­شناسان را به خود مشغول داشته است. آنها در پاسخ به این سوال به دو دسته کلی تقسیم می شوند: مدرن­ها و پست­مدرن­ها. دستهاول) افرادی چون یورگن هابرماس، آنتونی گیدنز، پیر بوردیو و... هستند و معتقدند ما در دوره مدرن زندگی می­کنیم؛ که هرچند با مرحله کلاسیک مدرنیته (مدرنیتهاول) متفاوت است اما همچنان ارزش های مدرنیته بر آن حاکم است. این مرحله با مفاهیمی چون «مدرنیتهمتاخر» یا «مدرنیتهدوم» نامگذاری می شود. دستهدوم) در مقابل دسته اول قرار دارند و می توان افرادی چون میشل فوکو، ژان بودریلار، ژاک دریدا و... را نام برد. آنها معتقدند ما وارد دوران جدیدی به نام پست مدرن شده­ایم؛ که دوره­ای است با ارزش­های جدید و مغایر با ارزش های مدرنیته. بحث مدرنیته و پست­مدرنیته از مهم­ترین چالش­ها و موضوعات بحث برانگیز است؛ به طوری که پرداختن به این موضوع از الزامات هر متفکر اجتماعی است.

نقد کتاب, جامعه خطر؛ بصیرتی در فهم جهان امروز.