زهرا جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان.
حمیدرضا شکرانی - استادیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان.
فاطمه جالوسیان - استادیار گروه انگلشناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران.
حسن نایب زاده - دانشیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان.

پارابرونما از جمله نماتودهای مستقر در شیردان شخوارکنندگان است که آلودگی به آن از آسیا و آفریقا گزارش شده است. پارابرونما اسکریاینی تنها گونه معرفی شده در ایران است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ویژگیهای مورفولوژیک و مورفومتریک پارابرونما اسکریاینی در بز در استان لرستان انجام پذیرفت. بدین منظور طی مدت ۳ ماه با مراجعه به کشتارگاه های استان لرستان در مجموع ۷۵ عدد شیردان بز از نظر آلودگی به پارابرونما اسکریابینی بررسی گردیدند. شیردانهای آلوده در کنار یخ به آزمایشگاه منتقل شدند و کرم های نر و ماده جدا گردید. اندازه گیریهای میکروسکوپی با استفاده از نرم افزار AxioVision انجام شد.از مجموع ۷۵ عدد شیردان، ۱۴ مورد (%۱۸/۶) آلوده به پارابرونما اسکریابینی بودند. درصد آلودگی در شهرستانهای خرم آباد و بروجرد به ترتیب %۲۴ و %۳۲ بود درحالیکه آلودگی به پارابرونما اسکریابینی درهیچ یک از نمونه های پلدختر مشاهده نشد. در این مطالعه متوسط اندازه کرم نر ۲۱ میلی متر، کرم ماده ۳۴ میلیمتر و تخم ۴۵/۳۷ × ۱۰/۰۸ میکرون بود. میانگین اندازه اسپیکول بزرگ ۶۱۹ میکرون و اسپیکول کوچک ۲۷۰/۵ میکرون بود. تفاوت میانگین طول اسپیکول کوتاه نمونه های بروجرد و نمونه های خرمآباد معنیدار نبود با این حال تفاوت میانگین طول اسپیکول بلند نمونه های بروجرد ۵۷۰) میکرون) و نمونه های خرم آباد ۶۹۱) میکرون) معنیدار بود .(P>۰.۰۵) با توجه به یافته های ریخت شناسی در این مطالعه، به نظر میرسد پیشبینی های امیدوارکنندهای در ارتباط با وجود سویه در این نماتود وجود دارد.

ریخت شناسی، پارابرونما اسکریاینی، بز، لرستان