اثر حشره کش های پایریپروکسیفن و اسپیروتترامات روی واکنش تابعی سن شکارگر Nesidiocoris tenuis Reuter

کاربرد حشرهکشها بر علیه آفات میتواند پارامترهای واکنش تابعی دشمنان طبیعی را تحت تاثیر قرار داده و متعاقبا کارایی آنها رامختل کند. در این تحقیق اثر دو حشره کش پایریپروکسیفن و اسپیروتترامات و آب به عنوان شاهد روی واکنش تابعی سن شکارگر Nesidiocoris tenuis Reuter (Hemiptera: Miridae) با تغذیه از شفیرهی سفیدبالک پنبه Bemisia tabaci Gennadius (Hemiptera: Aleyrodidae) مورد بررسی قرار گرفت. مادههای بالغ سن شکارگر به مدت هفشت روز و با سه روش باقیمانده ی آفت کش ها روی برگ، تغذیه از تخمهای تیمارشدهی بید آرد و سمپاشی مستقیم )موضعی( تیمار شدند. افراد زنده جمع آوری و به مدت ۲۴ ساعت گرسنه نگه داشته شدند. سپس به ازای هر تیمار آفتکش یک فرد شکارگر روی تراکم های ۵ ، ۱۰ ، ۲۰ ، ۳۵ ، ۵۰ و ۷۰ شفیره سفیدبالک پنبه، روی دیسکهای برگی توتون درون ظروف پتری به قطر ۶ سانتیمتر قرار گرفتند. تعداد طعمه خورده شده بعد از ۲۴ ساعت شمارش و ثبت شد. آزمایشها در ۱۲ تکرار و در دمای ۱ ± ۲۵ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۵ ± ۶۵ درصد و دوره نوری ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی انجام شد. نوع واکنش تابعی با استفاده از رگرسیون لجستیک تعیین و فراسنجه های نرخ حمله ) a( و زمان دستیابی ) hT( توسط رگرسیون غیرخطی با استفاده از نرم افزار SAS محاسبه شدند. واکنش تابعی در شاهد و تیمارهای حشره کش از نوع دوم بود. در شاهد، پایریپروکسیفن و اسپیروتترامات، قدرت جستجو به ترتیب ۵۸ / ۰ ، ۱۴ / ۰ و ۲۴ / ۰ بر ساعت، زمان دستیابی به ترتیب ۶۴ / ۰ ، ۳۵ / ۰ و ۵۳ / ۰ ساعت و مقدار ha/Th به ترتیب ۹۲ / ۰ ، ۳۹ / ۰ و ۴۵ / ۰ بود.نتایج این تحقیق نشان داد که حشره کش های مورد بررسی تاثیر منفی روی کارایی شکارگری سن N. tenuis داشتند.

Keywords:

حشره کش , واکنش تابعی , Nesidiocoris tenuis , Bemisia tabaci