بررسی وضعیت خشکیدگی درختان جنگل های زاگرس میانی و ارائه راهکارهای مدیریتی کارآمد این جنگل ها

به طور معمول اولین نشانه های تنش در درختان، در تاج آنها ظاهر میشود؛ از اینرو نشانه های بروز خشکیدگی را میتوان در وضعیت تاج درختان بررسی کرد. هدف از این تحقیق بررسی خشکیدگی بخشی از جنگلهای زاگرس میانی است و به این منظور شش منطقه در جنگلهای حدفاصل شهرستانهای کرندغرب و سرپلذهاب استان کرمانشاه انتخاب گردیدل تعداد ۱۶ قطعه نمونه دایره ای شکل ده آری ۱۰۰۰) متر مربعی دایره ای) به شیوه آماربرداری منظم تصادفی و در ابعاد ۱۰۰*۱۰۰ متر و با کمک GPS در هر محل پیاده گردید (درکل ۹۶ قطعه نمونه در شش منطقه پیاده شد). سپس در هر قطعه نمونه تعداد درختان و وضعیت سلامت وخشکیدگی تاج آنها در سه کلاسه کیفی سالم، نیمه سالم و خشکیده در فرمهای مخصوص آماربرداری ثبت گردید. نتایج نشان داد که بیشترین درختان کلاسه های سالم، نیمه سالم و خشکیده به ترتیب در مناطق سرمیل شمالی، قراویزجنوبی مشاهده شد. و نیز بیشترین درصد درختان سالم، نیمه سالم و خشکیده در مناطق سرمیل شمالی، گاوچالی و قراویز جنوبی مشاهده شد. بر این اساس میتوان گفت که بیشترین توجه مدیریت و طرح های مدیریتی بایستی به مناطق با شرایط مشروح ذیل معطوف گردد: قراویز جنوبی که در کلاسه کیفی خشکیدگی قرار دارد و دارای بیشترین درصد خشکیدگی است و همچنین منطقه گاوچالی که بیشترین درصد درختان نیمه سالم را دارد.

Keywords:

خشکیدگی تاج , زاگرس میانی , سرپل ذهاب , قراویز جنوبی , کلاسه های خشکیدگی.