مهری زاغی بیجارپس - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی تربیت مدرس.
سیدابوالقاسم مرتضوی - استادیار اقتصاد کشاورزی تربیت مدرس.
حامد نجفی علمدارلو - استادیار اقتصاد کشاورزی تربیت مدرس.

بهره برداری از آبهای زیرزمینی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک اثرات منفی زیست محیطی به دنبال داشته است. دشت قزوین به علت زمینهای حاصلخیز فراوان، جمعیت شهری و روستایی و صنایع فراونی که داراست، به شدت وابسته به منابع آب زیرزمینی این منطقه میباشد. و از این منبع آبی به درستی استفاده نشده و با توجه به اینکه جایگزینی برای منابع آب زیرزمینی وجود ندارد، حفاظت از آن امری ضروری است. هدف مطالعه حاضر محاسبه تمایل به پرداخت نسبت به حفظ آبهای زیرزمینی و بهبود وضعیت زیستمحیطی منطقه دشت قزوین و تعیین عوامل موثر بر حفظ این منبع آبی با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط و الگوی لوجیت بر مبنای روش حداکثر درست نمایی است. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از طریق تکمیل پرسشنامه از ۱۶۸ خانوار در دشت قزوین (شهرستان قزوین، بوئین زهرا و تاکستان)، در سال ۱۳۹۵ جمعآوری شده است. نتایج نشان میدهد، کل ارزش حفاظتی آبهای زیرزمینی این مناطق ۷۴ میلیارد ریال میباشد و میانگین تمایل به پرداخت خانوار، ۲۷۷۶۶۸ ریال در سال میباشد. متغیرهای سن، تحصیلات، سطح درآمدی و اخلاق زیستمحیطی اثر معناداری بر تمایل به پرداخت نشان داده اند. با توجه به نتایج بدست آمده، برای حفاظت از منابع آب زیرزمینی پیشنهاد میشود که، در صورت سیاستهای قیمت گذاری آب، توجه بیشتری بر عوامل موثر بر تمایل به پرداخت شود.

ارزش حفاظتی، آب زیرزمینی، ارزش گذاری مشروط، تمایل به پرداخت.