نقش تغذیه در بروز لنگش در گاو های شیری

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 238

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AGRONOMY01_222

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1400

Abstract:

لنگش یکی از مهمترین عوامل زیانهای اقتصادی در صنعت گاو شیری لنگش می باشد. ضررهای مستقیم ناشی از لنگش شامل هزینه درمان و ضرر ناشی از شیر دور ریخته شده در اثر استفاده از آنتی بیوتیک است. ضررهای غیرمستقیم شامل کاهش تولید شیر،کاهش وضعیت بدنی،کاهش باروری، هزینه پیش گیری و هزینه حذف می باشد، اما مهمترین زیان های ناشی از لنگش؛ کاهش تولید شیر، کاهش وزن، حذف زود هنگام دام، اختلالات تولید مثلی و افزایش بروز بیماریهایی نظیر ورم پستان و جابجایی شیردان می باشد. عوامل ایجاد کننده لنگش عمدتا ناحیه انگشتان را درگیر می کنند به طوری که در گاوهای شیری میزان درگیری این ناحیه ۸۰ تا % ۹۰ می باشد. در بین اندامهای حرکتی گاو اندام های خلفی نسبت به قدامی به خاطر تحمل وزن، بیشتر درگیر می شوند. گرچه عوامل زیادی در ایجاد لنگش نقش دارند، در این مقاله مختصری از نقش تغذیه در بروز لنگش یا جلوگیری از آن ذکر می شود.

Authors

عباس رئیسی

گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان

قاسم فرجانی کیش

گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان

علی آل سیدان

دانشجوی دکترای دامپزشکی دانشگاه لرستان