برآورد وراثت پذیری خصوصی برخی صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و کیفیت میوه گوجه فرنگی (Solanum licopersicom L.)

امروزه میل به استفاده از ارقام هیبرید در بین کشاورزان بیشتر از سالهای گذشته است. گوجهفرنگی یکی از گیاهان مهم و اقتصادی خانواده Solanaceae و یک منبع مهم برای مواد کانی، کاروتنوئیدها، ویتامینها و همچنین مواد آنتی اکسیدانی مانند لیکوپن، کاروتن و ویتامین C است که در جلوگیری از بیماری های قلبی و عروقی و انواع سرطان نقش مهمی ایفا می کنند. بنابراین بهنژادی این گیاه در مسیر بهبود صفات کیفی مانند رنگ، بافت، سفتی، میزان قند، اسیدیته، مواد جامد محلول، لیکوپن و مواد آنتیاکسیدانی، امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. به منظور برآورد وراثتپذیری خصوصی برخی صفات مرتبط با عملکرد و کیفیت میوه تعداد ۲۰ رقم هیبرید به همراه نتاج خودگشن شده آنها در آزمایشی با طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد آزمون قرار گرفتند. تعداد ۱۴ صفت مهم مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و کیفیتی میوه شامل تعداد روز تا %۵۰ گلدهی، تعداد روز تا %۵۰ تولید میوه، ارتفاع بوته، تعداد شاخه، تعداد خوشه گل، تعداد میوه عملکرد میوه، شاخص کلروفیل برگ، اسیدیته، EC، درصد مواد جامد محلول، میزان شوری، درصد بریکس و میزان لیکوپن میوه اندازه گیری شد و تجزیه واریانس وجود تنوع را در بین هیبریدهای مورد بررسی مشخص کرد. وراثت پذیری خصوصی اکثر صفات بالا بود و نشان داد که گزینش برای بهبود بیشتر صفات موثر است. برای بهبود صفات فنولوژیکی و رسیدن به زودرسی استفاده از تکنیک هیبریداسیون پیشنهاد شد.

Keywords:

صفات کیفی , گوجه فرنگی , میزان لیکوپن , وراثت پذیری خصوصی , هیبریداسیون