نقش ریزموجودات خاکزی در حفاظت از خاک و مهار رواناب در مناطق خشک و بیابانی

معضل جدی که در زمینه ی رسیدن به توسعه ی پایدار بایستی به آن توجه داشت، فرسایش خاک و تخریب آن است. لذا استفاده از تثبیت کننده های خاک و افزودنیهایی نظیر مواد آلی، طبیعی و مصنوعی به منظور کاهش فرسایش و تخریب خاک در سطوح خاکی مورداستفاده و آزمایش قرار گرفته است. بااین حال، محدودیت هایی از قبیل ناپایداری و موقتی بودن افزودنی ها و همچنین داشتن اثرات مخرب زیست محیطی، استفاده از آنها را تا حد قابل توجهی غیرممکن کرده است. بنابراین استفاده از ریزموجودات خاکزی را به عنوان راهکاری پایدار برای احیای خاکهای تخریب یافته پیشنهاد میکنیم. ریزموجودات فعال پوسته ی سطحی خاک، بخصوص باکتری ها و سیانوباکتری ها در پایداری خاک دانه ها، افزایش نفوذپذیری، نگهداشت رطوبت، ایجاد شرایط مناسب برای حضور پوشش گیاهی، سایر موجودات و غیره نقش بسزایی دارند. براین اساس، باکتری ها و سیانوباکتریها اثرات قابل توجهی در حفاظت از خاک و کنترل و مهار رواناب می گذارند. باکتریها در خاک های خنثی و قلیایی یافت میشوند. نقش این باکتریها در خاک، علاوه بر نقش فوق، در رشد گیاه به واسطه تولید هورمونهای محرک رشد موثرند. همچنین توان حل کردن فسفاتهای نامحلول، افزایش جذب آب، جذب عناصر، تثیبت نیتروژن، افزایش مقاومت نسبت به تنشها و عوامل بیماری زای گیاهی را دارا هستند.

Keywords:

توسعه ی پایدار , فرسایش پذیری خاک , ریز موجودات