فهیمه عربی علی آباد - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی دانشگاه یزد.
محمد زارع - استادیار دانشکده منابع طبیعی دو کویرشناسی دانشگاه یزد.
فاطمه هوشمنزاده - استادیار دانشکده منابع طبیعی دو کویرشناسی دانشگاه یزد.

یزد به عنوان دومین استان بیابانی کشور در مرکز ایران و در حاشیه دشت کویر و بیابان لوت قرار گرفته است، که این موقعیت اهمیت توجه به اکوتوریسم در این مناطق را افزایش داده است. گردشگری بیابان میتواند راهبردی برای توسعه همه جانبه دولت از نظر اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی باشد و هدف فعالیتهای اکوتوریسم بایستی افزایش سطح درآمدهای مستقیم و غیرمستقیم برای حفاظت از منابع طبیعی و دستیابی به توسعه پایدار باشد در این تحقیق به بررسی پتانسیل گردشگری بیابان در استان یزد پرداخته شده و سوابق اکوتوریسم در جهان، ایران و یزد مورد بررسی قرار گرفته و سپس به معرفی کویرهای یزد و گردشگری کویر و تاثیر آن بر وضعیت اقتصادی نیز مورد بحث قرار گرفته است. وجود کویرهای محلی و منطقهای مهم چون کویر سیاه کوه، ساغند، بافق، ابرکوه، و.. موجب گردیده است تا این موهبت الهی به عنوان شاخصی مهم و پتانسیل مناسب جهت دستیابی به توسعه پایدار مطرح است.

اکوتوریسم، توسعه پایدار، استان یزد، بیابان