استفاده از بقایای گیاهی به عنوان بستر کشت

بررسی ها نشان داده است که باقی مانده های گیاهی محصولات کشت شده، نه تنها به عنوان منبع مهمی از مقادیر قابل توجهی از مواد مغذی برای تولید گیاه است، بلکه در بهبود شرایط فیزیکی خاک، شیمیایی و عملکرد بیولوژیکی و خواص و کیفیت خاک موثر است. استفاده از کمپوست بقایای گیاهی اثر مثبت بر خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک دارد و همچنین پوشش گیاهی خاک را در برابر فرسایش محافظت میکند و به ترمیم آن کمک میکند. افزودن بقایای گیاهی به خاک یک عمل خوب مدیریتی است چرا که باعث تحریک رشد و فعالیت میکروبی خاک همراه با معدنی شدن مواد تغذیهای گیاهی می شود. هنگامی که باقی مانده های گیاه به خاک برگردانده میشوند، تجزیه آنها می تواند تاثیر مثبت و منفی بر تولید محصول و محیط زیست شود. هدف دانشمندان کشاورزی این است که به افزایش اثرات مثبت بقایای گیاهی برسند. این فقط می تواند با درک بهتر از باقی مانده، خاک و عوامل مدیریت و اثر متقابل آنها، که تجزیه و فرآیندهای انتشار مواد مغذی را تحت تاثیر قرار میدهد، به دست آید. اطلاعات در مورد منافع نیتروژن و بهبود نیتروژن از بقایا نشان می دهد که پتانسیل قابل توجهی از باقی مانده، بخصوص بقایای سس ها، نه تنها در بدست آوردن نیتروژن از محصولات موفق، بلکه در افزایش طولانی مدت باروری خاک نیز موثر است. علاوه بر این، بقایای گیاهی و مدیریت مناسب کیفیت خاک به طور مستقیم یا غیر مستقیم تحت تاثیر قرار میدهند. در حالت ایده آل، شیوه های مدیریت بقایای گیاهی باید به منظور افزایش بازده محصول با حداقل اثر نامطلوب بر محیط زیست انتخاب شود. تلاش چند رشته ای و یکپارچه توسط دانشمندان خاک، کشاورزی، محیط زیست و اقتصاددانان جهت طراحی یک سیستم، به منظور مدیریت بهتر بقایا به منظور افزایش بهره وری کشاورزی و پایداری آن ایجاد شده است.

Keywords:

محیط کشت , کوکوپیت , پیت , پوست کاج , بقایای گیاهی