تجارت آب مجازی راهکار برون رفت از بحران کمبود آب

رشد فزاینده جمعیت جهانی و به موازات آن افزایش مصرف آب در بخشهای مختلف باعث شده تا کمبود آب به عنوان یکی از دغدغه های دهه های اخیر مطرح باشد. این موضوع به طور ویژه در مناطقی از زیست کره که به طور طبیعی به دلیل کمبود بارش، منابع آب کافی در دسترس نداشته اند حائز اهمیت بیشتری میباشد به همین دلیل نیز مناطق مورد اشاره زودتر با بحران آب مواجه شده اند. پیش بینی می شود جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به نه میلیارد نفر افزایش یابد که برای تغذیه این تعداد، بهره وری بخش کشاورزی باید حداقل به میزان ۶۰ درصد افزایش یابد. این در شرایطی است که با توجه به عواملی مانند روند تغییرات آب و هوایی ممکن است در بسیاری از مناطق جهان با کمبود مواد غذایی در سال های دهه ۲۰۳۰ مواجه شویم. آمار ارائه شده از فائو نشان میدهدکه ۷۰ درصد آب در بخش کشاورزی مصرف میشود این در حالی است که عملکرد و بازدهی آن در واحد سطح در زمین های کشاورزی پایین میباشد. راندمان کل آبیاری در کشورهای توسعه یافته به طورمتوسط ۶۵ درصد، در کشورهای در حال توسعه ۴۵ درصد است. در کشور ایران سهم بخش کشاورزی از منابع آب بالغ بر ۹۰ درصد و راندمان آبیاری به طور میانگین ۳۵ درصد گزارش شده است لذا به دلیل قرار گرفتن در اقلیم خشک و نیمه خشک جهان و پراکندگی نامتوازن منابع آبی، عرضه و تقاضای فعلی منابع آبی کشور، مفهوم توسعه پایدار را ارضا نخواهد کرد بنابراین باید به سمت مفاهیم جدید مدیریتی در این زمینه روی آوریم که یکی از این مفاهیم "تجارت آب مجازی"است.در این تحقیق سعی شده است با مراجعه به منابع علمی مختلف نظیر مقالات، کتابها، نشریات و دیدگاه های متولیان امر در حوزه منابع آب، موضوع آب مجازی و جایگاه آن در حوزه مدیریت منابع آبی کشور ایران مورد بررسی قرار گیرد و سپس نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

Keywords:

بحران آب , کشاورزی , آب مجازی , محیط زیست