آلودگی آب رودخانه های فصلی روستاهای ده بالا و طزرجان بر اثر نفوذ زه آبهای کشاورزی و دفع غیر بهداشتی زباله ها

محدودیت منابع آب و افزایش احتمالی آلودگی آب ها به انواع آلاینده ها در اثر فعالیت های انسانی منجر به تشدید نامطلوب شدن کیفیت آب رودخانه ها گردیده است. از طرفی پیامدهای اجتماعی و اقتصادی ناشی از مصرف مستقیم و غیر مستقیم آب آلوده اهمیت این کنترل را دو چندان کرده است. آلودگی مدفوعی منابع آب یکی از مشکلات مهم و اساسی بهداشت آب می باشد که جهت جلوگیری و پیشگیری از اپیدمی بیماری های میکروبی گوارشی، شناسایی آن ها حایز اهمیت است. به منظور مطالعه و تعیین کیفیت آب رودخانه های روستاهای ده بالا و طزرجان نمونه برداری از این رودخانه از ۵ ایستگاه انجام گرفت. نمونه های آب از نظر آلودگی میکروبی با توجه به شاخص های موجود (کلیفرم مدفوعی) مورد بررسی و آنالیز قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان آلودگی در پایین دست رودخانه بسیاربیشتر از بالا دست رودخانه می باشد. نتایج همچنین بیانگر این است که میانگین کلیفرم مدفوعی در آب رودخانه در مقایسه با استانداردهای جهانی به دلیل نفوذ انواع فاضلاب های خانگی، شهری، کشاورزی، ازدحام جمعیت و بویژه دفع غیر بهداشتی زباله مخصوصا در ایام تعطیل از حد استاندارد تعیین شده برای اکثر کاربری ها بسیار فراتر بوده و آب این رودخانه از کیفیت بهداشتی مناسبی برخوردار نمی باشد. رودخانه ها دارای ظرفیت خود پالایی معینی هستند و چنانچه آلودگی ورودی به رودخانه بیشتر از حد پذیرش آن باشد، مشکلات زیست محیطی در آن پایدار می شود. ورود کودهای شیمیایی، آفت کشها و نیز زباله ها در منابع آبی، علاوه بر اینکه تهدیدی جدی برای منابع آب رودخانه و به تبع آن منابع آب زیرزمینی که از رودخانه تامین آب می گردند به دلیل سرعت گردش آلودگیها، طبیعت این روستاها را با چالش زیست محیطی مواجه کرده است.