خود ارزشیابی راهکاری فراشناختی در بالا بردن دانش گرامری زبان آموزان

هدف از این مطالعه، بررسی روش خود ارزشیابی به عنوان راهکاری فراشناختی در بالا بردن دانش گرامر زبان انگلیسی برای دانش آموزان ایرانی است. برای دستیابی به این هدف، ۶۰ دانش آموز پسر در دوره راهنمایی با گروه سنی ۱۳ الی ۱۶ سال شرکت کردند. برای همسان سازی گروه ها از نظر مهارت زبانی، آزمون نلسون ۱۹۷۶ سری ۵۰ اجرا شد. دانش آموزانی که تفاوت فاحشی با دیگران داشتند از این آزمون حذف شدند و انتخاب شدگان به گروه آزمایش و گروه کنترل تقسیم شدند.  برای تعیین سطح دانش گرامری دانش آموزان نیز آزمونی انتخاب و به عنوان پیش آزمون اجرا شد. نتیجه نشان داد که تفاوت آشکاری بین گروه ها وجود ندارد. بعد از پیش آزمون، فرآیند آموزش آغاز شد. گروه کنترل، آموزش سنتی دریافت کرد و تحت ارزشیابی سنتی قرار گرفت. در صورتی که گروه آزمایش در فرآیند خود ارزشیابی شرکت کردند که به وسیله آن دانش آموزان فعالیت های خود را کنترل و نقاط ضعف و قدرت خود را بررسی می کردند. فرآیند خود ارزشیابی به مدت شش جلسه و طی سه ماه انجام شد. یک جلسه پس از پایان آموزش، یک پس آزمون به عمل آمد. نتایج از طریق آزمون t مستقل مقایسه شد. نتیجه نشان داد که این دو گروه از نظر آماری تفاوتی معنی دار دارند و خود ارزشیابی تاثیر مثبتی در بالا بردن دانش گرامری دانش آموزان داشته است. نتایج این مطالعه به طراحان برنامه درسی، معلمان و دانش آموزان کمک خواهد کرد تا زمان ویژه ای را به فرایند خود ارزشیابی اختصاص دهند. معلمان می توانند خود ارزشیابی را در کنار فعالیت ها و روش های دیگر در کلاس به کار برند تا دانش گرامری دانش آموزان در آموزش زبان رشد یابد.

Keywords:

خود ارزشیابی , دانش گرامری , دانشآموز محوری , راهکارهای فراشناختی