راضیه عابدینی ولامدهی - دانشجوی دکترا روانشناسی صنعتی و سازمانی، دانشگاه شهید چمران اهواز

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه درماندگی شغلی با قصد ترک شغل، عملکرد شغلی و فرسودگی عاطفی با توجه به نقش تعدیل کنندگی حمایت سرپرست ادراک شده انجام گرفت. اعضای نمونه این پژوهش شامل ۱۸۳ نفراز کارکنان یک شرکت صنعتی در شهر اهواز بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان در پژوهش، پرسشنامه درماندگی شغلی (کویین لی و نلسون، ۱۹۸۸) قصد ترک شغل (کامن و همکاران، ۱۹۷۹) عملکرد شغلی (پاترسون، ۱۹۷۰) فرسودگی عاطفی (مسلش ۱۹۸۱) و حمایت سرپرست ادارک شده (بابین و بولز، ۱۹۹۶) را تکمیل کردند. پرسشنامه ها از روایی و پایایی قابل قبولی در پژوهش حاضر برخوردار بودند. جهت تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی با استفاده از نرم افزار SPSS ویراست ۲۳ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که درماندگی شغلی با قصد ترک شغل و فرسودگی عاطفی رابطه مثبت و معنی داری دارد و با عملکرد شغلی با قصد ترک شغلی رابطه منفی و معنی داری دارد. یافته ها همچنین حاکی از نقش تعدیل کنندگی حمایت سرپرست ادراک شده در رابطه درماندگی شغلی با قصد ترک شغل، و فرسودگی عاطفی در کارکنان که حمایت سرپرست عاطفی در محیط کار بودند. به عبارت دیگر، رابطه بین درماندگی شغلی و قصد ترک شغل فرسودگی عاطفی در کارکنانی که حمایت سرپرست بیش تری را ادراک می کنند. ضعیف تر از رابطه ای است که در آن کارکنان حمایت سرپرست پایین تری را ادراک می کنند. بالعکس رابطه بین درماندگی شغلی با عملکرد شغلی در کارکنانی که حمایت سرپرست بیشتری را ادراک می کنند. قوی تر از رابطه ای است که در آن کارکنانی حمایت سرپرست پایین تری راادراک می کنند.

حمایت سرپرست، فرسودگی، قصد ترک شغل، عملکرد شغلی