شناسایی و رتبه بندی شاخص های سنجش عملکرد واحدهای فناور مستقر در پارک های علم و فناوری

امروزه پارک های علم و فناوری، مراکز رشد و شتابدهنده ها در سراسر دنیا زیرساختی را بوجود آورده اند که در آن واحدهای فناور به ویژه صنایع کوچک و متوسط مسیر رشد را با سهولت بیشتری طی می کنند و در مدت زمان کوتاه تری به شرکت های بزرگ و موفق تبدیل می شوند و همچنین شرکت های بزرگ نیز با هدف حضور در شبکه ی فناوری منطقه و آگاهی از برنامه های این حوزه جذب پارک ها می شوند. ازینرو پارک ها به عنوان بازیگر اصلی منطقه، از یک طرف با ارایه تسهیلات به رشد شرکت های کوچک کمک میکند و از طرف دیگر با اتصال شرکت های کوچک به شرکت های بزرگتر شرکای کلیدی برای هر دو گروه فراهم میسازد. ولی از آنجایی که صرف شبکه سازی کافی نیست، ضروری است پارک ها بر اساس یک سیستم ارزیابی کارا، علاوه بر شناسایی واحدهای فناور با پتانسیل، نیازهای سازمانی، مدیریتی و مالی را نیز احصا کند و با استفاده از ابزارهای حمایتی در دسترس اقدام به رفع آنها نماید. با عنایت به تنوع اهداف و جنس فعالیت واحدهای فناور در مراکز رشد، در این تحقیق مدلهای رایج ارزیابی عملکرد بررسی شد و در نهایت با توجه به مزایای بارز سیستم ارزیابی کارت های امتیازی متوازن و هم راستایی آن با مدل واحدهای فناور مستقر، این سیستم به عنوان پایه دسته بندی شاخص ها مورد استفاده قرار گرفت. به منظور بومی سازی، تدقیق و تکمیل معیارهای موثر در ارزیابی SMEها و سپس به جهت تعیین اولویت هر یک از آنها در مدل BSC، ابتدا با مدیرعامل های ۷ شرکت بزرگ مصاحبه شد و سپس پرسش نامه های استانداردی برای خبرگان سطح کشور که به عنوان کارشناس یا مدیرهای میانی یا ارشد در پارک ها فعالیت دارند، ارسال شد. نتایج نشان داد منظر "مالی"، شاخص "تحقیقات بازار" و نسبت به دیگر عوامل در سطح خود اهمیت بیشتری دارند.

Keywords:

سنجش عملکرد , شرکتهای کوچک و متوسط , پارک علم وفناوری , واحد فناور