نوآوری باز: پژوهش موردی شرکت های کوچک و متوسط در مناطق کمتر توسعه یافته

با وجود اهمیت شرکت های کوچک و متوسط در بخش های متفاوت اقتصاد کشورهای مختلف در اقصا نقاط جهان، توجه کافی به شیوه ها و رویکردهای نوآوری باز در حوزه شرکت های کوچک و متوسط در ادبیات مدیریت نشده است. این نوع شرکت ها، با توجه به منابع محدودتری که در اختیار دارند، در قیاس با شرکت های بزرگ، به صورتی متفاوت و با استفاده از شیوه های مختلفی از رویکرد نوآوری باز استفاده میکنند.این مطالعه، به بررسی و اجرای مفهوم نوآوری باز در محیطی متفاوت و در یکی از شرکت های کوچک و متوسط (SME) مناطق کمتر توسعه یافته در ایران در یک بازه زمانی ۲ ساله میپردازد، و نشان می دهد استفاده از چنین رویکردهایی، برعکس آنچه بسیاری می پندارند، مختص شرکت های تکنولوژی و استارت آپ های حاضر در شهرهای اصلی کشور نیستند. روش تحقیق استفاده شده در این پژوهش، برخلاف غالب پژوهش های این حوزه که رویکردی کمی دارند، رویکردی کیفی-تفسیری همراه با جمع آوری داده با استفاده از مشاهدات درون شرکت و مصاحبه های نیمه ساختاری چند مرحله ای بوده است.از حیث نتیجه، یافته های پژوهش عبور و تحول از رویکرد نوآوری بسته به نوآوری باز را نشان داده و اثبات میکند که میتوان نتایج اجرای مفاهیم مدرنی چون نوآوری باز را حتی در مناطق کمتر توسعه یافته مشاهده نمود، موضوعی که خود نشان از تمرکززدایی تدریجی از مفاهیمی چون نوآوری (بسته) در حوزه های مختلف (خصوصا در حوزه صنایع سنتی) که همچنان به شکل رایج و استاتیک در اقتصادهای در حال توسعه حاضر هستند، وجود دارد.به صورت خلاصه، دستاوردهای کلیدی این پژوهش استفاده از تئوری واردات در مطالعات نوآوری باز و مفاهیم تئوری نهادی با توجه به منطق غالب (institutional logics) سنت و فرهنگ در منطقه مورد مطالعه، استفاده از این مفهوم در حوزه شرکت های کوچک و متوسط تولیدی، و اثبات توفیق استفاده از چنین رویکردهایی در مناطق دارای توسعه یافتگی پایین و فاقد امکانات کافی، و در نهایت ایجاد تغییرات نهادی در سطح سازمانی می باشد.

Keywords:

نوآوری باز , شرکت های کوچک و متوسط , مناطق کمتر توسعه یافته , صنایع با تکنولوژی پایین , تئوری واردات