نقش کشتی های خودران در کاهش خطاهای انسانی و ارتقاء ایمنی دریانوردی

امروزه ورود فناوریها به صنایع مختلف علاوه بر ارتقاء بهره وری، باعث بهبود ایمنی میشود. همچنین، وسایل نقلیه خودران به صنعت کشتیرانی مانند سایر روشهای حمل و نقل مانند؛ حمل و نقل هوایی، حمل و نقل عمومی و بخش اتومبیل مورد استفاده قرار میگیرند. انگیزه بکارگیری کشتی های خودران، کمبود مهارتهای دریانوردان و تسهیل استراتژی های کاهش هزینه سوخت است. این امر باعث کاهش استفاده از سوخت و در نتیجه کاهش انتشار گازهای خروجی کشتی و هزینه های عملیاتی میشود. یکی از انگیزه هایی که در این مقاله بر آن تمرکز شده، پتانسیل بهبود ایمنی دریانوردی است و به اصطلاح "خطاهای انسانی" علت اکثر حوادث در دریا بوده و به عنوان مسئله مقاله حاضر در نظرگرفته شده است. گردآوری اطلاعات این مقاله صرفا از طریق مطالعه مقالات مختلف در زمینه کشتیهای خودران صورت گرفته است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده، نشان داد که فناوری کشتیهای بدون خدمه، مسئولیتهای خسته کننده مانند چشم دوختن به دریا را حذف میکند. همچنین، ماهواره های ارتباطی جهانی، پهنای باند کافی برای راهبری از راه دور این کشتیها را با استفاده از رادارهای روی عرشه و دوربینها در اختیار دارند. این کشتیها همچنین با استفاده از فناوری موقعیتیاب جهانی و دوربینهای روی عرشه باعث ارتقاء آگاهی از وضعیت کشتی شده و از این طریق به ایمنی دریانوردی کمک شایانی میکنند.

Keywords:

کشتیهای بدون سرنشین , ایمنی ناوبری , آینده فناوری دریایی , خطاهای انسانی , صنعت کشتیرانی.