محمودرضا کی منش - استادیار، دکترای راه و ترابری، دانشگاه پیام نور مرکز تهران شمال، تهران، ایران.
امین جعفری - کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشگاه پیام نور مرکز تهران شمال، تهران، ایران

روش های متفاوتی برای بهبود خرابی رطوبتی در مخلوط های آسفالتی وجود دارد که از متداول ترین آنها می توان به مواد ضد عریان شدگی مایع اشاره کرد. این مواد معمولا قبل از اختلاط قیر به سنگدانه، به قیر اضافه می شود. قیر اصلاح شده در روند تولید مخلوط آسفالت گرم، مدت زیادی در دمای تولید قرار دارد. در این پژوهش سعی شده است تا تاثیر مدت زمان قرارگیری قیر اصلاح شده با مواد افزودنی ضدعریان شدگی مایع در دمای تولید مخلوط آسفالت گرم، بر روی حساسیت رطوبتی این مخلوط ها بررسی شود. قیر مورد استفاده در این پژوهش از نوع ۶۰-۷۰ بوده که با دو نوع افزودنی مایع ضد عریان شدگی با پایه شیمیایی آمین اصلاح شده است و مدت سه ساعت در دمای تولید مخلوط آسفالت گرم قرار می گیرد. برای بررسی حساسیت رطوبتی مخلوطهای آسفالت گرم تهیه شده با قیر اصلاح شده، از آزمایش حساسیت رطوبتی به روش AASHTO T۲۸۳ استفاده شده است. نتایج این بررسی نشان می دهد تاثیر مواد افزودنی ضدعریان شدگی مایع آمینه بر حساسیت رطوبتی آسفالت، در طول مدت زمان قرار گیری در دمای تولید آسفالت به میزان زیادی از بین می رود و این مهم برای مواد افزودنی مختلف متفاوت می باشد.

مواد ضدعریان شدگی مایع، آسفالت گرم، حساسیت رطوبتی