بررسی دسترسی به مکان های اسکان اضطراری با تاکید بر بحران های طبیعی در کلانشهر مشهد

فلات ایران شامل سیستم های گسلی فعالی می باشد و همین امر باعث شده که در کشور ما ایران زلزله به عنوان یکی از بلایای طبیعی باعث ایحاد خسارت های جانی و مالی فراوان و بی خانمانی بسیاری از افراد گردد تامین مکان های مناسب برای استقرار مراکز امداد رسانی و اسکان آوارگان پس از وقوع بلایای طبیعی یکی از مهمترین کارها در برنامه ریزی و مدیریت بحران است. هدف ما در این تحقیق بررسی وضعیت نواحی مختلف شهر مشهد و برنامه ریزی درست در زمان بحران در برابر بلایای طبیعی است. در این پژوهش ما کلیه متغیر های مستقل فرم شهر اعم از تراکم، فاصله از نواحی و... را با استفاده از مدل هنسن مورد بررسی قرار داده و نتایج بدست آمده نشان داد که بین نواحی مختلف شهر مشهد از نظر سطح دسترسی به مراکز اسکان اضطراری تفاوت بسیاری وجود دارد و همچنین بین تراکم جمعیت و سطح دسترسی به این مراکز هیچ گونه رابطه ای برقرار نمی باشد پس می توان گفت که در بحث برنامه ریزی به این امر اصلا توجهی نشده و از برنامه ریزان و دست اندرکاران انتظار می رود که در طرح های جامع به این امر توجه نموده و با ایجاد طرح های جامع و کامل سطح دسترسی به این مراکز را در نظر بگیرند و فاکتورهای فضایی شهری را نیز در آن دخیل نمایند.