اثربخشی بازیدرمانی بر مهارتهای حل مساله (اعتماد به حل مسائل ،سبک گرایش اجتناب) و تمرکز دانش آموزان دختر پایه ششم دبستان

هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی بر مهارتهای حل مساله و تمرکز دانش آموزان دختر پایه ششم دبستان انجام شد.روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و طرح کلی پژوهش از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه آزمایش و گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دبستان۱۱-۱۲سال شهرکرج در سال تحصیلی۱۳۹۸-۱۳۹۷ است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ابتدا ۳۰ تن از دانش آموزان مذکور انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه) ۱۵ تن گروه آزمایش و ۱۵ تن گروه کنترل( قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل ۲ پرسشنامه حل مساله فرم کودک هپنر وپترسون) PSI ) ۱۹۸۲)، آزمون توجه انتخابی جکینز) ۱۹۵۶ ( و پروتکل مداخله بازی درمانی کادوسون و شیفر) ۱۹۳۳ ( بود. پس از اجرای پیش آزمون و تکمیل پرسشنامه حل مساله و آزمون تمرکز، پس از یک هفته پکیج بازی درمانی طی ۱۲ جلسه ۴۵ دقیقه ای بر روی گروه آزمایش اجرا شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس میانگین های تعدیل شده با بهره گیری از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ بر روی گروه آزمایش نشان داد که اثربخشی بازی درمانی بر مهارتهای حل مساله)اعتماد به حل مسائل، سبک گرایش اجتناب( و تمرکز دانش آموزان دختر پایه ششم دبستان در این پژوهش اثر معنی داری دارد، چون مقدار F ( P<۰/۰۱ ( معنیدار است.نتیجه گیری : به طور کلی نتیجه به دست آمده نشان میدهد که تمرینات و آموزشهای بازی درمانی در دانش آموزان پایه ششم دبستان موجب بهبود مهارتهای حل مساله و تمرکز ذهنی آنان میشود. بنابراین تجهیز مدارس دبستان به محلی برای بازی درمانی با کلیه امکانات لازم و آموزش معلمین ابتدایی به طریقه صحیح اجرای بازیدرمانی با هدف ارتقای مهارت حل مساله و تمرکز ذهنی دانش آموزان و حتی سایر موارد مهم روانشناختی و یادگیری امری ضروری است.

Keywords:

بازی درمانی , مهارتهای حل مساله , تمرکز , دانش آموزان , پایه دبستان.