پیش بینی پرخاشگری کودکان بر اساس تنظیم هیجان و اعتیاد به اینترنت والدین

پژوهش حاضر به منظور پیشبینی پرخاشگری کودکان پیشدبستانی بر اساس تنظیم هیجان و اعتیاد به اینترنت والدین انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش، روش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پیش دبستانی مهدکودکهای منطقه ویلا شهر اصفهان و والدین آنها در سال ۱۴۰۰ است که ۱۳۲ نفر از آنها با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحلهای، به عنوان نمونه انتخاب شدند. به این منظور لیست مهدکودکهایی که دارای پایه پیش دبستان در منطقه ویلا شهر اصفهان بودند، از سازمان بهزیستی تهیه شد. از بین ۳۰ مهدکودک، ۶ مهد به صورت تصادف ی انتخاب شد. از هر مهد ۲۰ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب و پرسشنامه ها به والدین و مربیهای آنها داده شد. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه پرخاشگری کودک ۴۳ گویه ای، پرسشنامه کیمبرلی یانگ و پرسشنامه تنظیم هیجان گارنفسکی و کرایچ بود. با تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های پژوهش این نتایج نشان داد که بین پرخاشگری کودکان و اعتیاد به اینترنت پدر رابطه مثبت معنادار وجود داشت، درصورتیکه بین پرخاشگری و اعتیاد به اینترنت مادر رابطهای یافت نشد. همچنین بین تنظیم هیجانی مثبت پدر و پرخاشگری کودک رابطه منفی معنادار وجود داشت ولی بین تنظیم هیجان مثبت مادر و پرخاشگری کودک رابطه ای یافت نشد و بین تنظیم هیجانی منفی والدین و پرخاشگری کودکان رابطه ی معناداری یافت نشد.

Keywords:

پرخاشگری , تنظیم هیجان , اعتیاد به اینترنت