فروزان رجبی

زندگی بشر تحت تاثیر تغییرات وسیع صنعتی، اجتماعی، فرهنگی، دچار تحول شده است. شمار زیادی از افراد قادر نیستندبین محرکهای متنوع بیرونی ونیروهای متعارض درونی توازون ایجادکنند ودر فرایند رشد موزون و همه جانبه که همانا هدف اصلی تعالی انسان است، دچار مشکل می شوند. بدیهی است که کودکان ونوجوانان به سبب بی تجربگی و نا آگاهی از مهارتهای بازدارنده و تسهیل کننده، اصلاحی، بیشتر در معرض آسیبهای جدی درونی و اجتماعی هستند. دانش آموزانی که مهارتهای مقابله با موقعیتهای تنش زا را ندارند، به نوعی مقهور آنها خواهند شد و بدین ترتیب مستعد اختلالات روانی، عاطفی، افسردگی، ا طراب و احتمالا مصرف مواد مردر و رفتارهای د اجتماعی خواهند شد این دانش آموزان در فرایند تصمیم گیری نیز دچار مشکل میشوند از آنجا که برش اعظمی از اوقات دانش آموزان در جامعه سپری می شود آموزش یادگیری مهارت های زندگی تا حد زیادی می تواند زمینه جامعه پذیری را فراهم کرده و تا حدود زیادی میزان اعتماد به نفس در آنها افزایش داده و موجبات پیشرفت تحصیلی آنان را فراهم کند. هدف از اجرای این تحقیق بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر سازگاری )اجتماعی، آموزشی( دانش آموزان می باشد. بنابراین با توجه به نقش مهم مدارس در تامین بهداشت روانی دانش آموزان، برنامه آموزش مهارتهای زندگی، روش موثری در جهت رشد شرصیت سالم دانش آموزان و تامین بهداشت روانی دانش آموزان است . نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر افزایش سازگاری )آموزشی و اجتماعی( دانش آموزان تاثیر معنی داری ، دارد

مهارت های زندگی ، پیشرفت تحصیلی ، سازگاری اجتماعی ، دانش آموزان ، ضداجتماعی ، جامعه پذیری