بررسی مدل رویش و تعیین حالت پایدار توده جنگلی ناهمسال با استفاده از برنامه ریزی خطی

در یک جنگل ناهمسال تعداد زیادی از درختان در سنین و اندازه های مختلف در قطعات کوچکی وجود دارند و درختان به شیوه تک گزینی و گروه گزینی در توده قطع می شوند. مدل رویش توده یکسری از معادلات هستند که وضعیت توده را با توجه به وضعیت حال (t) در زمان t+1 پیش بینی می کنند. در این تحقیق با توجه به نوع مصرف، توده را در سه طبقه قطری طبقه بندی کرده و هر کدام از معادلات در سه طبقه قطری بر اساس سطح مقطع و تعداد در هکتار تشکیل شد، سطح مقطع یک معیار مناسب برای تعیین تراکم جنگل در واحد اراضی است که نقش مهمی در مدلسازی ها دارد و اندازه گیری آن در منطقه نیز آسان است. یک روش قدرتمند و مناسب برای محاسبه حالت پایدار بکارگیری روش برنامه ریزی خطی است. هدف پیدا کردن تعداد درختان در طی زمان است. حداکثر کردن تعداد درختان طبقه قطری بالا یا حداقل کردن تعداد درختان در طبقه قطری متوسط، راه دستیابی به حالت پایدار است. نتایج نشان داد که تعداد درختان و سطح مقطع طی دوره های طولانی دارای نوسان است ولی دامنه آن کاهش می یابد و سرانجام به حالت پایداری می رسد که توده برای همیشه بدون تغییر باقی می ماند. در حالت پایدار منحنی پراکنش توده های ناهمسال از شکل J معکوس پیروی می کند. از نظر زیست شناسی این شرایط پایدار همان کلیماکس جنگل است که رویش جایگزین دیرزیستی می شود و ساختار توده در واحد سطح طی زمان تغییرات کمی دارد.

Keywords:

رویش , پایداری , برنامه ریزی خطی , جنگل ناهمسال