کنترل بیولوژیکی بیماری پژمردگی آوندی میخک با عامل Fusarium oxysporum f.sp. dianthi به وسیله استرین های باسیلوس و سودوموناس جدا شده از فراریشه میخک

Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 156

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCPP-0-41_026

تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1400

Abstract:

جهت کنترل بیولوژیکی بیماری پژمردگی آوندی میخک، ناشی از قارچ Fusarium oxysporum f.sp . dianthi، اثر آنتاگونیستی ۱۴۱ باکتری جدا شده از فراریشه (ریزوسفر) میخک علیه قارچ بیمارگر به روش کشت متقابل مورد بررسی قرار گرفت. از این تعداد، ۱۶ استرین دارای خاصیت آنتاگونیستی بودند که ۷ استرین با بیشترین هاله بازدارندگی برای آزمون های بعدی انتخاب شدند. بر اساس آزمون های بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی استرین های E۳۱ و E۵۷ به عنوان Bacillus cereus، استرین های E۷۶، E۹۳، E۱۰۲ و E۱۲۱ به عنوان Bacillus subtilis و جدایه E۱۳۰ به عنوان bv. III Pseudomonas fluorescens شناسایی شدند. در آزمون های آزمایشگاهی تمامی استرین ها نسبت به شاهد، با تولید متابولیت های فرار و متابولیت های مایع خارج سلولی از رشد میسلیومی بیمارگر جلوگیری کردند. این پدیده همراه با بعضی تغییرات مرفولوژیکی در هیف ها مشاهده گردید. متابولیت های استخراجی این استرین ها نیز باعث کاهش تعداد کنیدیوم و توانایی جوانه زنی کنیدیوم های بیمارگر شدند. در بررسی های صورت گرفته در شرایط کنترل شده با استفاده از خاک سترون و غیرسترون، تاثیر استرین های باکتریایی به دو روش آلوده سازی خاک و آغشته سازی ریشه به باکتری ها روی شدت بیماری، درصد گیاهان سالم و فاکتورهای رشدی مورد ارزیابی قرار گرفت. استرین های E۵۷ و E۱۲۱ به هر دو روش آلوده سازی خاک و آغشته سازی ریشه و جدایه E۱۳۰ فقط به روش آغشته سازی ریشه، بیشترین تاثیر را در کاهش شدت بیماری و افزایش درصد گیاهان سالم از خود نشان دادند. استرین های E۵۷ و E۱۲۱ و E۱۳۰ نسبت به شاهد به طور معنی داری وزن خشک گیاه را افزایش دادند. بیشترین وزن خشک در روش آلوده سازی خاک مربوط به جدایهE۵۷ و در روش آغشته سازی ریشه مربوط به جدایهE۱۳۰ بود.