سعید عشقی
عنایت اله تفضلی

امروزه در صنعت مرکبات کاری تولید دانهال های سالم و یک نواخت جهت پایه در محیط های کنترل شده که پر هزینه است، متداول می باشد. کوتاه کردن دوره رسیدن به حد پیوند باعث کاهش هزینه های تولید خواهد شد. در دانهال های مرکبات، کوتاه کردن دوره رسیدن به حد پیوند با استفاده از تنظیم کننده های رشد امکان پذیر می باشد. لیمو آب در سطح گسترده به ویژه در مناطق جنوبی ایران به عنوان پایه استفاده می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر اسید جیبرلیک تنها و یا همراه با پاکلوبوترازول، اتفن و جوانه برداری بر افزایش ارتفاع و قطر دانهال لیمو آب و گیرایی پیوند انجام شد. دانهال ها در مرحله ۴ تا ۶ برگی با اسید جیبرلیک ۱۰۰ میلی گرم در لیتر محلول پاشی شدند و پس از آن که ارتفاع دانهال ها به ۵۰ سانتی متر رسید تیمارهای پاکلوبوترازول ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر، اتفن ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم در لیتر یا جوانه برداری اعمال شد. تمام تیمارهای اعمال شده در مقایسه با شاهد به طور معنی دار ارتفاع، قطر و وزن تر شاخساره را افزایش دادند. اسید جیبرلیک تنها نسبت به شاهد و سایر تیمارها طول میانگره را افزایش داد. اثر تیمارهای اعمال شده بر تعداد گره، سطح برگ و وزن تر و خشک ریشه تقریبا یکسان بود. اتفن باعث کاهش میزان کلروفیل برگ شد. اتفن و پاکلوبوترازول به ترتیب در غلظت های ۳۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر گیرایی پیوند را کاهش دادند.

Lime, Seedling, Growth regulators, Pinching, Enhancing of growth., لیمو آب، دانهال، تنظیم کننده رشد، جوانه برداری، تشدید رشد