عباسعلی قیصری
امید سرائیان
مجید طغیانی

در این پژوهش از ۳۶۰ قطعه جوجه خروس مازاد مادر گوشتی آرین به صورت یک آزمایش فاکتوریل ۳×۲ با دو سطح انرژی قابل سوخت و ساز (۳۰۵۰ و ۳۲۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم) و سه سطح پروتئین و اسیدهای آمینه گوگرددار (۱۰ درصد بیشتر، برابر و ۱۰ درصد کمتر از مقادیر پیشنهادی جداول احتیاجات غذایی طیور (۱۹۹۴) در قالب یک طرح کاملا تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار استفاده شد. نتایج به دست آمده از کل دوره آزمایش (صفر تا ۴۹ روزگی) نشان داد که سطوح مختلف انرژی جیره، تاثیر معنی داری بر وزن بدن و افزایش وزن روزانه داشت(۰۵/۰ >P ) به طوری که با افزایش میزان انرژی از ۳۰۵۰ به ۳۲۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم، وزن بدن (۲۲۱۶ در مقایسه با ۲۳۱۴ گرم) و افزایش وزن روزانه (۲/۴۵ در مقایسه با ۲/۴۷ گرم در روز) افزایش یافت. میزان انرژی جیره تاثیر معنی داری بر خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذا و اجزای لاشه نداشت. با افزایش سطح پروتئین جیره، وزن بدن و افزایش وزن روزانه افزایش ولی ضریب تبدیل غذایی و هم چنین درصد چربی حفره بطنی نسبت به وزن زنده کاهش یافت (P<۰.۰۵). نتایج این پژوهش نشان داد که با تغذیه جوجه خروس های مازاد مادر گوشتی آرین با جیره های حاوی ۳۲۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل قابل سوخت و ساز و میزان پروتئین و اسیدهای آمینه گوگرددار مطابق توصیه (NRC (۱۹۹۴ و یا ۱۰ درصد بالاتر از آن در دوره های صفر تا ۲۱، ۲۱ تا ۴۲ و ۴۲ تا ۴۹ روزگی می توان به سرعت رشد و وزن پایانی مناسبی دست یافت.

Male broiler breeder, Energy, Protein, Sulfur amino acids, جوجه خروس مادر گوشتی، انرژی، پروتئین، اسیدهای آمینه گوگرددار