بهینه سازی باززایی گیاه پنبه از طریق مریستم انتهایی

بهینه سازی باززایی گیاه پنبه برای دو رقم ساحل و ورامین با استفاده از مریستم انتهایی با هدف انتقال ژن از طریق آگروباکتریوم صورت گرفت. در این بررسی مریستم انتهایی از گیاهچه های ۴ تا ۵ روزه دو رقم جدا گردید و در محیط ویژه ساقه زایی (MS Murashige & Skoog,) تغییر یافته بدون تنظیم کننده رشد) قرار داده شدند. پس از ۲- ۵/۱ ماه مریستم هایی که تولید ساقه و برگ نمودند به منظور ریشهزایی در یک طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار ریشه زایی: ۱ MS تغییر یافته بدون تنظیم کننده رشد ۲  یک دوم MS به همراه ۱/۰ میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید (IBA)(Indole-۳-butyric Acid) ، ۳- یک دوم  MS  به همراه ۱/۰ میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسید (NAA) (a-Naphtaleneacetic Acid) و ۴ یک دوم MS به همراه ۱/۰ میلی گرم در لیتر ایندول استیک اسید (IAA) (Indoleacetic Acid) در چهار تکرار ارزیابی شدند. پس از ۲- ۵/۱ ماه تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان داد که بهترین محیط ریشه زایی برای دو رقم ساحل و ورامین محیط حاوی تنظیم کننده رشد IBA است. هم چنین نتایج بیانگر آن بود که ریشه زایی رقم ورامین بهتر از رقم ساحل میباشد.

Keywords:

Cotton , Shoot apex , Regeneration. , پنبه , مریستم انتهایی , باززایی