مقایسه ترک خوردگی دانه و زمان خشک شدن شلتوک در شرایط بسترهای ثابت و سیال آزمایشگاهی

سیستم‎های سنتی و قدیمی خشک کردن شلتوک در ایران ضایعات زیادی را به علت خشک شدن غیریکنواخت، در فرایند تولید برنج باعث می شود. در این پژوهش برای کاهش میزان ترک‎خوردگی و افزایش سرعت خشک‎شدن در دمای بالاتر از دمای متداول، از روش بستر سیال برای خشک کردن شلتوک بهره گیری شده است. برای خشک‎کردن نمونه ها از یک دستگاه خشک کن آزمایشگاهی بهره گیری شد. آزمایش های خشک کردن، شامل بررسی زمان خشک کردن و درصد ترک خوردگی دانه های شلتوک در سه شرایط بستر ثابت، حداقل سیال‎سازی و سیال کامل و در دماهای ۴۰، ۶۰، ۸۰ درجه سانتی گراد انجام شد. نتایج نشان داد که در شرایط حداقل سیال‎سازی میزان ترک خوردگی دانه نسبت به شرایط بستر ثابت، در دماهای ۴۰، ۶۰ و ۸۰ درجه سانتی گراد، به ترتیب حدود ۵۷%، ۶۸% و ۷۵% کاهش یافت. در حالی که این کاهش در شرایط بستر سیال‎ کامل نسبت به بستر ثابت در دماهای مذکور به ترتیب حدود ۴۰%، ۵۴% و ۶۵% بود. کمترین زمان خشک کردن شلتوک، در روش حداقل سیال‎سازی و بیشترین زمان، در روش بسترثابت طول کشید. نتایج به دست آمده نشان داد که روش حداقل سیال‎سازی دارای کمترین مقدار ترک خوردگی و زمان خشک شدن در تمام دماهای مورد آزمایش است.

Keywords:

Rough rice , Fixed bed , Fluidized bed dryer , Drying time , Kernel fissuring , Minimum and full fluidization. , شلتوک , بستر ثابت , خشک کن بسترسیال , زمان خشک شدن , ترک خوردگی دانه , حداقل سیال سازی و سیال کامل